Golfreizen
Terras da Comporta
Als we van de green van hole 3 op weg zijn naar de tee van hole 4, zegt Rodrigo Ulrich: “Wil je even met me meelopen naar de toiletten, Gerard?” De uiterst charmante director of golf van Terras da Comporta stelt geen gezamenlijk toiletbezoek voor, wel laat hij weten het op prijs te stellen als we de toiletten achter de tee van hole 4 even van binnen willen bekijken.
“Vind je het niet te luxe, wat overdreven voor op een golfbaan?”, vraagt Ulrich als we in het damesgedeelte rondsnuffelen. “Het is heel keurig en erg schoon, zeker luxe voor op een golfbaan, maar vooral vrouwen doe je hier ongetwijfeld een groot plezier mee”, zeggen we na onze inspectieronde.
Het is wellicht wat merkwaardig om een artikel over een golfbaan die vorig najaar pas openging en nu al op plek 9 staat in de Golf World top 100 van continentaal Europa te beginnen met de beschrijving van een toiletbezoek. Maar die toiletten zeggen veel over Terras da Comporta. Alles wat je ziet en aanraakt op dit complex straalt topkwaliteit uit. Maar niet bam, vol in je gezicht. De stijl is eerder ingetogen, minimalistisch zelfs soms, met gebouwen van hout en in de baan van die roestige maar oerstevige bankjes die een paar duiten kosten.
Terras da Comporta, ongeveer anderhalf uur rijden van Lissabon, is een project van Vanguard Properties, de grootste ontwikkelaar van real estate in Portugal. Naast de Dunas course komt er een tweede baan, genaamd Torre, met Sergio Garcia als architect. Die 18 holes moeten in het eerste deel van 2025 gereed zijn.
Terras da Comporta ligt in een gigantisch pijnbomenbos niet ver van de Alentejo-kust. De architect van de Dunas Course, David McLay-Kidd, moet watertandend hebben rondgelopen toen hij voor het eerst werd geconfronteerd met dit terrein. McLay-Kidd heeft dankbaar gebruik gemaakt van de geboden ruimte, de 18 holes liggen verspreid over ruim tachtig hectare. Met daarbij flinke hoogteverschillen heeft de Dunas course, zeker als je de baan voor het eerst speelt, iets overweldigends.
De fairways zijn over het algemeen breed met veel waste-areas, van die flink uit de kluiten gewassen zandpartijen waar je de club gelukkig wel mag grounden. Op veel holes stelt de architect je bij het teeshot voor de keuze: veiliger gaan met meer kans op het vinden van de fairway maar wel een langere volgende slag, of meer risico nemen met als beloning voor een geslaagde drive een kortere approach. Door de enorme schaal van het terrein lijken veel slagen naar de green een stuk langer dan ze in werkelijkheid zijn. Vertrouwen op de laser dus en die afstandmeter liegt gelukkig nooit.
De greens – nog heel jeugdig maar al in geweldige staat – zijn geonduleerd, maar gelukkig niet over de top. Wat ook fantastisch is: de stilte, afgezien van een vogelgeluidje hoor je hier niets.
Na de eerste negen machtige holes bekruipt wel een gevoel dat iets van eentonigheid dreigt. Maar op de backnine wordt al snel duidelijk dat McLay-Kidd dat op fraaie wijze heeft ondervangen. De grote zandpartijen zijn er nog steeds, maar een aantal holes hebben wat meer een open karakter. Hole 17 is een plaatje van een par-3. Niet lang, 145 meter van de achterste tee,met rechts, meters lager dan de green, een zandpartij die heel fraai oogt maar waar je echt van weg moet blijven.
De ronde eindigt met een pittige uphill par-4. Het clubhuis achter de green van hole 18 moet nog worden voltooid. Iets eten en drinken kan al wel in een stijlvol houten onderkomen bij de tee van hole 1 en de drivingrange.
Vanguard wil hier alleen maar het beste van het beste, met minder dan de top nemen ze geen genoegen
Om te zeggen dat Dunas makkelijk speelt gaat veel te ver, maar je raakt hier niet snel een bal kwijt – geen waterhindernissen – en er is bijna altijd wel een minder riskante route naar de green te vinden. Wat ook helpt: elke hole heeft zes tees. Van bruin speelt de baan 6600 meter, van blauw slechts 3800 meter. Kies de tee die past bij je spel en je gaat een fijn rondje beleven.
De greenfee is helaas aan de forse kant, 185 euro. Maar dan krijg je wel iets bijzonders, een baan die overladen is met loftuitingen: World's Best New Golf Course 2023 bijvoorbeeld tijdens de World Golf Awards. En de komende maanden en jaren, als de baan nog meer volwassen en bekender wordt, zal de greenfeeprijs verder oplopen.
Dunas ligt wat weg van de kust, je ziet de zee vanaf de holes niet. Maar McLay-Kidd, een Schot, wil dat de baan speelt als een linkscourse. Met fairways die lekker hard zijn zodat de greens ook over de grond zijn aan te spelen. Opvallend is dat er fescue, zwenkgras, is gebruikt bij de aanleg, wat je ook aantreft bij banen langs de Britse kust. Dat geeft de baan nog meer een linkskaraker, maar het zal in het Portugese klimaat ook extra inspanningen vragen van de greenkeepers om de baan in topconditie te houden.
Wat daarbij gaat helpen is dat geld in principe geen rol speelt. “Vanguard wil op Terras da Comporta alleen maar het beste van het beste, met minder dan de top nemen ze geen genoegen en daar zijn onze budgetten ook naar”, zegt director of Golf Ulrich als we na de ronde op het terras zitten. "En duurzaamheid is hier heel erg belangrijk. Alles wat hier gebouwd is of nog gebouwd gaat worden in de toekomst, gebeurt met de meest duurzame materialen, Vanguard heeft daarvoor een eigen fabriek." Naast de twee golfbanen komen er onder andere hotels, restaurants, welness, andere sportactiviteiten zoals paardrijden en zeilen, en nog wat aardige dingen die een verblijf op Terras da Comporta zo aangenaam mogelijk moeten maken.
Dat alles vraagt natuurlijk om forse investeringen en Vanguard Properties denkt die vooral terug te verdienen met de verkoop van huizen en appartementen. Op sommige golfbanen in Zuid-Europa staan huizen en appartementen zo hinderlijk dicht langs de baan, dat je bij de backswing met je club bijna een muur raakt. Gezien de omvang van het terrein en het in alle opzichten streven naar topkwaliteit zal dat op Terras da Comporta ongetwijfeld niet het geval zijn.
