De baan op
De baan op
“Ik kon niet in de buurt van een golfbaan komen, want dan sprongen de tranen in mijn ogen”, beschrijft Oosterwijk de zware maanden na de aanrijding. “Ik viel in een diep zwart gat. Golf is mijn enige uitlaatklep. Het geeft me energie en levensgeluk. Op het moment dat ik met dat balletje bezig ben, bestaat de ziekte niet meer. Nu werd ik iedere dag geconfronteerd met mijn beperkingen. En ik miste het contact met de mensen op de club, want golf geeft je een sociaal netwerk.”
Oosterwijk kreeg twintig jaar geleden de diagnose Multiple Sclerose, een chronische aandoening waarbij ontstekingen ontstaan in het centraal zenuwstelsel. De klachten die daarbij ontstaan worden bij hem langzaam steeds erger. Hij leert leven met zijn ziekte en stort zich lange tijd op rolstoeltennis. Als die sport fysiek te zwaar wordt, ontdekt hij golf. “Een levensveranderende ervaring”, aldus Oosterwijk, die ook deelneemt aan nationale en internationale wedstrijden van de European Disabled Golf Association.
Golf is een van de weinige sporten die je met een valide sporter samen kunt spelen
De positieve invloed die golf op zijn fysieke en mentale welzijn heeft, gunt hij anderen eveneens. In 2022 richt hij daarom samen met zijn vrouw Doenja de Moulin Foundation op. Met de stichting wil hij golf met een beperking promoten en het aanbod voor deze doelgroep bij de clubs vergroten.
“Tijdens revalidatietrajecten wordt op de bekende sporten gewezen, maar niet aan golf gedacht. Terwijl golf juist uitermate geschikt is voor mensen met een beperking. Zolang je een armfunctie hebt, kun je golfen. Golf is ook een van de weinige sporten die je met een valide sporter samen kunt spelen. De meeste golfbanen liggen bovendien in een mooie, rustige omgeving en dat maakt de sport uitermate geschikt voor mensen die niet tegen te veel prikkels kunnen.”
De 47-jarige Zutphenaar wil daarnaast afrekenen met vooroordelen. Andere golfers weten volgens hem bijvoorbeeld niet altijd hoe ze met iemand met een beperking om moeten gaan. “Wij zijn heel zelfstandig. Dat verzorgende zit in de mens en is heel begrijpelijk. Maar als we iets niet kunnen, dan vragen we het wel. Al heb je een beperking, dan wil dat niet zeggen dat je niks meer kunt. Mensen met een beperking zijn soms bang dat ze anders worden bekeken. Maar iemand met een beperking is niet zielig.”
Ik wil dat taboe graag doorbreken en ik wil uitdragen dat golf voor iedereen is
“Golf wordt nog vaak als een elitaire sport gezien, maar ook dat beeld klopt allang niet meer. Als ik vertel dat ik golf, reageren mensen vaak uiterst verbaasd: ‘Je ziet er helemaal niet uit als een golfer.’ Ik zit van top tot teen onder de tatoeages en dan hebben mensen op basis van je uiterlijk al snel een oordeel over jou als persoon. Ik heb op een golfbaan meegemaakt dat mensen die me zagen naderen, hun telefoon en portemonnee aan de andere andere kant van de tafel neerlegden. Ik wil dat taboe graag doorbreken en ik wil uitdragen dat golf voor iedereen is.”
Mensen met een beperking kunnen op steeds meer golfclubs en -banen in het land terecht. Ook de Keppelse, de bijna honderdjarige club waarvan Oosterwijk sinds twee jaar lid is, heeft inmiddels een gericht aanbod voor deze grote doelgroep. “Ik vind het mooi dat een van de oudste golfclubs van Nederland staat voor inclusiviteit op de golfbaan. Ik ben vanaf de eerste dag met open armen ontvangen op de Keppelse. Het is een heel sociale vereniging. Ik hoop dat mensen met een beperking in de toekomst op alle banen in Nederland terecht kunnen.”
Door het auto-ongeluk is zijn gezondheid verder verslechterd. “Ik loop met ortheses die de functie van mijn kuitspieren overnemen. Dat belemmert me in mijn bewegingen. Voor het ongeluk kon ik me nog in een een handicart over de baan bewegen, maar dat lukt nu niet meer.” De Keppelse startte daarom een inzamelingsactie om een paragolfer aan te kunnen schaffen voor hem. Juist die ochtend kreeg hij het verlossende bericht: het benodigde bedrag van 23.000 euro is gehaald en de paragolfer wordt eind januari geleverd.
“Het is fantastisch nieuws”, reageert hij verheugd. “Ik ben zo dankbaar voor alles wat de de club voor me heeft gedaan. Het voelt alsof er weer licht aan de horizon verschijnt. Ik ben nog wel herstellende en moet de intensiteit langzaam opbouwen, omdat ik afgelopen jaar veel aan kracht en energie ingeleverd heb. Maar eind januari ben ik terug op de golfbaan en gaat het eerste balletje weer de lucht in.”
