Jan heeft moeite met chippen, maar zijn nieuwe golfpro weet raad: 'Van deze Griekse god ga ik nog veel leren' 

Voor we echt beginnen aan mijn eerste training bij hem, wil mijn nieuwe golfpro Dyon, van De Hoge Dijk, eerst even zien wat mijn niveau is. Hij is een soort Griekse god, dat verklaart ten dele zijn naam, die blaakt van gezondheid en beschikt over een stralend humeur. Eenentwintig jaar oud, blonde lokken en een gebit voor in een tandpastareclame.

Voordat ik mijn eerste bal sla op de drivingrange, dek ik me in door te zeggen dat mijn niveau zo volatiel is dat ik me afvraag of deze exercitie werkelijk zin heeft, maar hij lacht vriendelijk en zegt: “Sla maar een paar ballen, dan zie ik het vanzelf.”

Ik ben altijd vreselijk onder de indruk van mensen als ze iets expres fout kunnen doen

“Kijk,” zegt hij, “wat jij doet, is dit.” En hij doet het voor. “Je bent uit balans. Als je slaat staat je gewicht op je verkeerde been, waardoor je bal nooit de kant opgaat die je wilt.” Hij laat het zien door me na te doen, en precies zoals hij al beschreef gaat de bal de verkeerde kant op.

Gewicht verplaatsen

Ik ben altijd vreselijk onder de indruk van mensen als ze iets expres fout kunnen doen. En, als ze willen, het ook in de juiste uitvoering kunnen laten zien. Dyon is een van die mensen. “Je moet je gewicht eerst naar achteren verplaatsen en tijdens je swing naar je voorste voet. Je zult zien dat je dan veel beter kunt bepalen waar je bal naartoe gaat.”

De eerste bal die ik daarna sla lijkt nog nergens op, maar de volgende vijf gaan inderdaad de kant op die ik in mijn hoofd bedacht had.

Hij lacht zijn, perfecte, tanden bloot. 'Je werkt bij de tv, je moet wel van geld houden toch?'

Na het bekijken van enkele beelden en het analyseren van mijn slag, verplaatsen we ons naar de rand van de putting green. Een van mijn problemen - de lijst is langer dan me lief is, maar je moet ergens beginnen - is dat ik bij het chippen maar met moeite onder de bal kom. Daardoor rolt de bal veel vaker dan dat hij vliegt. Altijd een sneu aangezicht.

Muntje van 50 cent

Dyon legt een muntje van 50 cent op de grond, direct achter de bal, en geeft me de opdracht om zowel de bal als het muntje op de green te putten. De eerste poging mislukt. En de tweede, alsmede de derde. Hij neemt mijn club over en laat zien wat ik fout doe. Om het vervolgens, wederom, perfect voor te doen.

Als mijn volgende slag weer vruchteloos blijkt qua muntverplaatsing, raak ik gefrustreerd. Hij laat het zo makkelijk lijken en mij lúkt het gewoon niet. Hij kijkt me aan en lacht zijn, perfecte, tanden bloot. “Je werkt bij de tv, je moet wel van geld houden toch?” We lachen allebei.

“Ga iets smaller staan en iets dichter op de bal. Zorg daarnaast dat je je swing afmaakt na het raken van de bal, want je stopt nu halverwege. Wedden dat het dan lukt?”

Precies zoals hij het zegt voer ik het uit en, uiteraard, zowel bal als muntstuk belandt op de green. Hij mag dan de helft van mijn leeftijd zijn, van deze man ga ik nog veel kunnen leren.