Doorweekte Jan gaat zijn boekje te buiten in de baan: 'Een aantal van jullie zal mij dit niet in dank afnemen'

Met golf is het net als met motorrijden, op het terras zitten of naar een pretpark gaan; je moet het eigenlijk alleen doen als het een beetje weer is. En dan bedoel ik ook een beetje. Geen allesverzengende zomerhitte. Want motorpak, wegfikken op je stoeltje en in de rij voor de achtbaan – of op de golfbaan - is ook niet wat.

'Je bent toch niet van suiker'

Omdat ik bij uitstek onder de mooiweergolfers val, check ik voor vertrek altijd even de weersvoorspelling van die dag. Niet dat ik dan per definitie besluit om niet te gaan, want zoals zoveel Nederlandse kinderen ben ik geïndoctrineerd met: ‘Je bent toch niet van suiker’. Maar ik ben er wel graag op voorbereid, en op gekleed.

Zowel de weerapp van mijn telefoon als twee gerenommeerde meteorologische websites zeiden eigenlijk allemaal hetzelfde. Ze gaven aan dat het deze dag licht bewolkt zou worden, met een matige zuidwesten wind. Hier en daar kon plaatselijk het zonnetje zelfs nog even doorbreken. Er was, letterlijk en figuurlijk, geen vuiltje aan de lucht. Ik pakte mijn tas in en ging richting golfbaan.

Al uw, begrijpelijke, boze reacties kunt u de redactie doen toekomen

Dat begon allemaal voorspoedig, qua weer dan, en zoals voorspeld. Ter hoogte van de derde hole begonnen er boven mij echter wat wolken samen te pakken, die wat donkerder van kleur waren dan de rest. Geen enkele reden tot paniek, want ook lichte bewolking is weleens een beetje uit zijn hum. Bij hole nummer vijf bleek dat een matige wind echter ook iets zeer subjectiefs is. Uiteraard was het bijkomende voordeel wel dat ik de bries de schuld kon geven van mijn eveneens matige spel, al is dat dan weer feitelijk.

Bij aankomst op de zevende hole begon het te druppelen, maar dat duurde gelukkig niet lang. Direct nadat ik had afgeslagen hield het namelijk op met zachtjes regenen en ging het over in iets wat ik niet anders kan omschrijven dan plenzen. In mijn achterhoofd resoneerde de niet-van-suiker-mantra en daarbij wilde ik ook graag afmaken waar ik voor gekomen was.

Regel gebroken

Hierbij moet mij iets van het hart wat ik sinds die dag bij me draag en dat een aantal van jullie me niet in dank zal afnemen. Ik heb namelijk een regel gebroken. Op de laatste hole, inmiddels was ik tot op mijn ondergoed doorweekt, heb ik te lang gezocht naar mijn bal. Ik wist namelijk zeker waar hij ongeveer moest liggen, dacht ik, en kon het niet verkroppen dat ik hem niet kon vinden. Dat, en het feit dat het duo na mij wel naar binnen was gegaan - en er dus niemand meer in mijn nek hijgde - maakte dat ik vond dat ik wel een keer de mij gegeven tijdslimiet van drie minuten mocht overschrijden.

Al uw, begrijpelijke, boze reacties kunt u de redactie doen toekomen. Die zullen dan zorgen dat ze mij bereiken. Een persoonlijk antwoord daarop kan ik helemaal niet garanderen. Ik voorspel momenteel van wel, maar ga uit van net zoveel betrouwbaarheid als bij de weersvoorspellingen. Het kan alle kanten op.