Interview
Banen & Clubs
Het interview met Martine Martens is nog maar net begonnen als ze wordt onderbroken. “Twee mannen willen ballen slaan op de drivingrange, maar de automaat is leeg”, zegt een medewerkster, die even haar plek achter de bar heeft verlaten. "Dank je", zegt Martens, waarna ze een telefoontje pleegt en al snel tot de conclusie komt dat er niemand voorhanden is om ballen te rapen. “Normaal stap ik dan zelf even in die kar, nu laat ik die mannen maar wat gratis ballen van het gras pakken.”
Anderhalf jaar is Martens nu eigenaar van Golfpark De Bonte Bij, een 9 holes par-3-baan in het Brabantse Uden. Ze springt - als het druk is - bij achter de bar of in het clubhuis. Ze maait wel eens het gras van een green, geeft nog af en toe les en kent de kar voor het ballenrapen van binnenuit. “Ik ben niet te flauw om alles aan te pakken hier, vind ik juist leuk. De netten van de drivingrange heb ik zelf aan elkaar geknoopt, daar ben je wel even zoet mee.”
Omdat een rondje bij ons hooguit anderhalf uur duurt, kun je daarna veel langer aan de bar zitten
Toen Martens de kans kreeg eigenaar te worden van wat toen nog Golfbaan De Leemskuilen heette, aarzelde ze geen moment. “Ik liep al een paar jaar rond met de gedachte dat ik een eigen golfbaan wilde. Ik kom uit deze omgeving, ben een echte Brabantse. En ondernemer zijn zat er altijd al in bij mij, ik heb nog nooit voor een baas gewerkt. Als teaching-pro ben ik ook niet in dienst van een club geweest.”
Martens zegt vooral te geloven in kortere banen. “Voor een gezonde toekomst van de golfsport zijn die cruciaal. Veel mensen hebben geen tijd voor rondjes van vier uur of langer. Korte banen zijn ook laagdrempeliger, perfect om mensen op een relaxte manier kennis te laten maken met golf.”
Een par-3-baan heeft volgens Martens nog een groot voordeel. “Omdat een rondje bij ons hooguit anderhalf uur duurt, kun je daarna met elkaar veel langer aan de bar zitten”, zegt ze lachend. “Op een korte baan kom je elkaar sowieso veel vaker tegen, ook in de baan, omdat het terrein kleiner is.”
De Bonte Bij heeft negen aantrekkelijke par-3-holes en een drivingrange. Toch staat voor Martens niet parren of birdies maken, maar het sociale aspect met stip op één. “Ik heb meer dan twintig jaar lesgegeven aan allerlei type golfers op diverse clubs, en ben ervan overtuigd dat de hoogte van de handicap of de snelheid van de greens slechts voor een heel klein percentage golfers het belangrijkste is. Mensen komen vooral naar de golfbaan voor de gezelligheid, andere mensen ontmoeten en lekker buiten zijn en bewegen in een mooie omgeving.”
Er golfen hier flink wat mensen met een tattoo, gelukkig heb ik daar nog nooit een vervelende opmerking over gehoord
Martens ziet erop toe dat iedereen zich thuis voelt op De Bonte Bij. “Laagdrempeligheid vind ik heel belangrijk. Ik draag nu een eenvoudige spijkerbroek, daarmee geef ik bewust een signaal af. Het vasthouden aan strikte kledingvoorschriften op golfbanen, zoals een kraagje, vind ik echt belachelijk. Laat iedereen lekker zichzelf zijn, maar wel op de voorwaarde dat je vriendelijk en beleefd bent naar elkaar. Er golfen hier flink wat mensen met een tattoo, gelukkig heb ik daar nog nooit een vervelende opmerking over gehoord.”
Sinds 1 juli 2022 is Martens officieel eigenaar van De Bonte Bij. “Toen ik startte waren er 600 leden, nu 680. Je kunt bij ons kiezen voor rittenkaarten van tien of twintig, een dalurenlidmaatschap of onbeperkt speelrecht.” Wie voor die laatste optie kiest, betaalt 783 euro. “Ik heb eerlijk gezegd mijn bedenkingen bij onbeperkt speelrecht”, zegt Martens. “Ik geloof in lidmaatschapsdifferentiatie, betalen naar gebruik. Maar als ik nu aan onbeperkt speelrecht ga tornen, ontstaat er oproer denk ik.”
Martens spreekt van leden, maar er is geen club op de Bonte Bij. “Ik wilde absoluut geen bestuur of een ledenvergadering. Als pro heb ik op de clubs waar ik werkte te vaak gezien hoe moeizaam dat allemaal ging. Ik kan hier alles zelf beslissen, en dat was voor mij ook een voorwaarde om een golfbaan over te nemen.”
Volgens Martens heerst er desondanks wél een clubsfeer op de Bonte Bij. “We hebben veel enthousiaste vrijwilligers die met van alles en nog wat helpen. Als ik met de kar terugkom van het ballen rapen, staan er vaak al mensen klaar om te helpen de bakjes te legen. We hebben commissies en net als op andere banen worden er allerlei wedstrijden georganiseerd. Voor de mensen die hier golfen is De Bonte Bij echt hún club, dat zeggen ze ook tegen me. Ik kan zelf bepalen wat ik doe, maar ik luister natuurlijk wel naar de wensen en meningen van de golfers die bij mij spelen.”
Ik deed een keer mee aan een vrouwenochtend, dat was niet bepaald mijn ding
De Bonte Bij gaat dit voorjaar met enkele teams debuteren in de NGF Competitie. “Ongeveer twintig mensen hebben aangegeven competitie te willen spelen, ontzettend leuk. Ik ga zelf ook meedoen aan de competitie, heb ik erg veel zin in.”
Zelf sloeg Martens zo'n 25 jaar geleden voor het eerst tegen een golfbal. En die was meteen aardig raak. “Met een ijzer-7 vloog de bal een kleine 150 meter heel mooi door de lucht, dat was enorm kicken. Ik had altijd balsporten gedaan, speelde heel fanatiek softbal. Golf leren ging me relatief makkelijk af.”
Maar het golfwereldje sprak haar niet aan. “Ik kon nauwelijks gelijkgestemden vinden. Ik deed een keer mee aan een vrouwenochtend, dat was niet bepaald mijn ding. Tuttig, veelal oudere mensen, precies het beeld dat ik in die tijd van golf had. Maar het spelletje vond ik wel heel erg gaaf.”
Martens besloot de opleiding tot PGA-professional te volgen. Ruim twintig jaar gaf ze les, waarvan de laatste tien jaar op Golfclub Anderstein in Maarsbergen. “Ik heb daar veel kunnen doen, heb mijn eigen golfschool opgezet, maar na tien jaar was het genoeg. Ik heb drie besturen meegemaakt met steeds weer een andere visie. Als pro moeten jouw ideeën daarbij telkens weer aansluiten, anders werkt het niet.”
Alleen als een club de waarde ziet van jeugd en wil investeren, kun je als pro een succesvol jeugdprogramma draaien
Martens heeft zelf een sterke eigen visie over jeugd. Al is die - zoals op veel golfclubs in Nederland - ook op De Bonte Bij schaars. “Dat wil ik veranderen, want jeugdgolf gaat me echt aan het hart”, zegt Martens, die in het verleden voor de NGF het Committed to Jeugd-programma schreef. “Ik heb namens de NGF ook jarenlang cursussen jeugdcoach gegeven op clubs. Als ik het voor het zeggen had, zou ik die cursussen morgen weer invoeren. Ouders van kinderen, maar ook andere leden die iets met jeugd willen doen, kregen met deze cursus handvatten om als jeugdcoach kinderen te begeleiden. Zo raakten ze veel meer betrokken. Dat werkte erg goed, in die tijd hadden we ook veel meer jeugdgolfers dan nu.”
Maar volgens Martens is het voor pro’s veel makkelijker om volwassenen les te geven. “Een goed jeugdprogramma draaien kost bakken vol energie. Zorgen dat een groep kinderen uitgedaagd blijft, contact onderhouden met alle ouders; er komt zo veel meer bij kijken. Vaak worden pro’s ook nog geacht voor jeugdlessen lagere tarieven te rekenen, wat natuurlijk volstrekt onterecht is. Alleen als een club de waarde ziet van jeugd en wil investeren, kun je als pro een succesvol jeugdprogramma draaien."
Nu ze eigenaar is van Golfpark De Bonte Bij, is voor Martens de cirkel rond. “Ik ben nu 53 en heb 23 jaar geleden op deze plek stagegelopen voor mijn opleiding tot PGA-pro. Nu is dit mijn golfbaan. Dit wil ik doen tot aan mijn pensioen en misschien daarna ook nog wel. Mijn dochter staat achter de bar, mijn man helpt ook af en toe mee, het is een familiebedrijfje. Als ik al die blije mensen zie hier op de golfbaan of in het clubhuis, ben ik heel gelukkig. Met elkaar proberen we er elke dag een feestje van te maken.”
