JL
Joost Luiten
Beeld: Golfsupport.nl

Het jaar van Joost in cijfers

15 december 2016 Redactie GOLF.NL
Joost Luiten kende een sterk seizoen met een overwinning in het KLM Open en negen top 10 plaatsen. Welk rapportcijfer geeft Joost zichzelf voor die prestatie? En speelt hij de par-5 holes nu echt zo slecht?

Joost Luiten speelde het afgelopen seizoen op de European Tour inclusief het olympische golftoernooi 27 toernooien en 95 ronden. In totaal had de beste golfer van Nederland daarvoor 6678 slagen nodig. 

“Valt me best mee eigenlijk”, reageert Luiten op dat getal. 

Met de dertigjarige Rotterdammer duiken we wat dieper de cijfers en de statistieken in om zijn achtste volle seizoen op de European Tour te analyseren. Maar eerst willen we weten welk rapportcijfer Luiten zichzelf geeft. 

“Een zevenenhalf”, zegt hij resoluut. Het KLM Open winnen, negen keer in de top tien eindigen en toch slechts een zevenenhalf? “Ja, want ik heb in de zomer een te lange periode niet goed gespeeld. En twee heel voorname doelen, de Ryder Cup en de top vijftig aan het einde van het jaar, heb ik niet gehaald. In de grote toernooien heb ik het laten afweten, daarom vind ik niet dat ik een acht, laat staan een negen verdien.” Luiten is daarmee flink zelfkritisch, maar over veel getallen die bij het seizoen 2016 achter zijn naam staan, is hij wel degelijk zeer te spreken.

Stroke Average: 70,29 (7de)

Gemiddeld had Luiten 70,29 slagen nodig voor een ronde. Daarmee is hij zevende in die belangrijke statistiek op de European Tour (Henrik Stenson eerste met 69,14).

Luiten: “Stroke Average is voor mij de belangrijkste en meest veelzeggende statistiek. 70,29 is heel goed en dat met een periode in de zomer met mindere scores waarmee ik mijn gemiddelde flink omlaag heb gebracht. Om 70,29 gemiddeld te scoren moeten alle onderdelen van je spel goed verzorgd zijn. Met slecht chippen of putten kom je nooit op dat gemiddelde.”

Race to Dubai: 15de (1.596.859 euro prijzengeld)

“Vijftiende op de jaarranglijst is gewoon goed. Vorig jaar werd ik vijftigste, toen speelde ik slecht. In 2013 werd ik twaalfde, in 2014 elfde. Dat geeft aan dat deze vijftiende plaats geen lucky shot is, het is gewoon mijn niveau. Geen vooruitgang ten opzichte van twee, drie jaar terug? Zo kun je er naar kijken, maar zo zie ik het niet. Ik heb dit jaar het olympisch toernooi gespeeld waar geen prijzengeld te verdienen was. Mijn schema heb ik ook enigszins op Rio aangepast. Als ik één of twee andere toernooien had gespeeld, was ik misschien een paar plekken hoger geëindigd in de Race to Dubai.”

Wereldranglijst: 59

“Ik wilde de top 50 in maar 59ste zou ik niet teleurstellend noemen. Eind vorig jaar was ik 85ste dus ik ben flink geklommen. In 2015 waren mijn resultaten slecht, heb ik veel punten verspeeld. Daarom is het lastig snel in de top vijftig te komen. Na mijn overwinning in het KLM Open dacht ik een grote sprong te maken maar ik steeg slechts dertien plaatsen, dat viel tegen. Om snel te stijgen moet je goed spelen in de grote toernooien en dat heb ik niet gedaan.”

Greens in Regulation: 74,1% (12de)

Volgens de statistieken van de European Tour sloeg Luiten in 2016 1530 keer een approach naar de green. 1134 keer belandde zijn bal op het kortgeschoren gras voor een green in regulation. Een percentage van 74,1 procent, goed voor een twaalfde plaats in die statistiek (Thomas Aiken eerste met 79.2 procent). “Alles boven de zeventig procent Greens in Regulation is goed dus met 74,1 ben ik zeker tevreden. Ik heb weken gehad van 85% en zelfs nog iets hoger. In het slottoernooi in Dubai miste ik de eerste twee dagen maar drie greens. Het lange spel was over het algemeen gewoon prima.”

Driving Distance: 263,3 meter (99ste)

“Dit is een statistiek van de European Tour die ik niet heel serieus neem. Er worden per ronde maar twee afslagen gemeten. Als je toevallig op een van die holes een 3-wood slaat of zelfs een lang ijzer, gaat je afstand flink naar beneden. De caddies moeten de afstanden doorgeven aan de Tour en daar gaat ook nog wel eens iets mis. Maar goed, in mijn geval klopt 263,3 meter wel aardig. Ik ben zeker niet de langste op Tour maar 263 meter is ook niet kort, iets boven het gemiddelde. Iets verder slaan helpt altijd maar is voor mij niet echt nodig.” (Dean Burmester is eerste met 288,4 meter.) 

Putts per ronde: 29,9 (112de)

“Dat getal zegt me ook niet veel. Ik sla veel greens en dan is het aantal putts doorgaans hoger. Als je veel greens mist en vaak chip-putt maakt heb je minder putts maar dat is niet beter. Ik heb dit jaar echt goed staan putten, extreem goed af en toe. Mooi om te zien dat er vooruitgang is als je er veel uren in stopt en op de juiste manier traint.”

Scrambling (par of beter scoren na missen green): 54,5 % (78ste)

“Tsja, zelfde verhaal, geeft ook geen nauwkeurig beeld. Veel statistieken van de European Tour vertellen maar een klein deel van het verhaal, ik kijk er ook zelden meer naar. Goede statistieken zijn wel heel waardevol. Ik krijg om de paar maanden een rapport met heel gedetailleerdere statistieken van een bedrijf dat Waggle heet. Darren Clarke wilde als captain van de Ryder Cup meer inzicht in de prestaties van spelers die in aanmerking kwamen voor het Europese team en ik hoorde daar ook bij. Mijn caddie Sponge noteert al mijn slagen tijdens een ronde. Welk ijzer ik sla, de afstand naar de hole, hoe ver de bal van de hole eindigt, alles wordt genoteerd. Waggle verwerkt die info en stuurt mij een overzicht. Zo krijg ik een heel duidelijk beeld en ik kan zien hoe alle onderdelen van mijn spel zich verhouden tot het spel van andere spelers. Ik zie bijvoorbeeld dat mijn chippen al duidelijk beter is geworden De meeste winst valt nu te behalen bij de langere slagen met de wedges, de approaches naar de green. Dat moet echt veel scherper.”

Over twaalf maanden? Top 10 en Top 30

“Volgend jaar om deze tijd wil ik in de top 30 van de wereld staan. De Race to Dubai? Ik ben elfde, twaalfde en vijftiende geworden, in 2017 moet ik in de top 10 eindigen. En volgend jaar wil ik natuurlijk weer minimaal één toernooi winnen.”

Luiten en de par 5: echt zo slecht?

Ze waren niet te missen, de reacties op social media over Joost Luiten en die vermaledijde par-5 holes. ‘Joost laat het wéér liggen op de par-5!’ Ook bij de commentatoren van Ziggo Golf en op de redactie van GOLF.NL kwamen veel mails binnen van Luiten-fans die hoofdschuddend naar de verrichtingen keken van ’s lands beste golfer op de par-5 holes. De grote vraag: laat Luiten daar echt structureel steken vallen? 

Om daar een antwoord op te krijgen vergeleken we de scores van Luiten op de par-5s met de scores van de rest van het deelnemersveld in 24 toernooien dit seizoen (uitgezonderd het olympisch golftoernooi en de Dunhill Links vanwege de drie verschillende banen waarop wordt gespeeld) De uitkomst? In die 24 toernooien is de Nederlander zeventien keer beter dan de gemiddelde score en zeven keer slechter. In totaal is Luiten 113 onder par tegen de 78,76 onder par als gemiddelde score van het hele deelnemersveld.

Luiten zelf kijkt van die uitkomst niet op. “Er is helemaal niets mis met mijn scores op de par-5 holes, ik moet wel een beetje lachen om die reacties. Alleen de laatste paar toernooien liet ik er te veel steken vallen.” Dat is duidelijk. In het HSBC Champions kwam Luiten in vier ronden op de par-5 holes niet verder dan -1 terwijl de concurrentie gemiddeld op -2,704 uitkwam. In de Nedbank Challenge Luiten weer -1, de concurrentie zelfs -4,30. In het slottoernooi in Dubai is het verschil kleiner met -4 voor Luiten tegen -5,2 gemiddeld voor de rest van het veld. De conclusie: geen zorgen om Luiten en de par-5s, tenzij die trend van de laatste paar toernooien zich doorzet in 2017 maar daar gaan Joost en GOLF.NL zeker niet van uit.

Statistieken Luiten op de par-5 holes, gemeten over 24 toernooien die hij in 2016 speelde. Klik op de afbeeldingen in onderstaand Twitter-bericht voor de statistieken.

en accepteer marketing cookies om deze inhoud te kunnen bekijken.

}