Golfreizen
Op de kop af 25 jaar geleden maakte ik kennis met het tropische eiland ten oosten van Afrika, gelegen in de Indische Oceaan. Verliefd, net getrouwd en in een onophoudelijke romantische bui begonnen aan de wittebroodsweken. Over de reis ernaartoe hebben we het nog vaak gehad: Amsterdam-Parijs-Seychellen-Réunion-Mauritius. Instappen op Schiphol, overstappen in Parijs en op de Seychellen en Réunion toucheerden we ook nog het asfalt van landings- en vertrekbaan voordat we nauwelijks uitgevouwen door de poorten van het paradijs stapten. Foto’s moeten nog ergens in een schoenendoos liggen. Een houten Dodo en inheems masker in huis zijn blijvende herinneringen aan die huwelijksreis.
Een kwart eeuw later is veel anders. Schiphol is opnieuw de vertrekhaven maar dit keer verloopt de vlucht zonder tussenstops. KLM brengt ons in een rechte lijn naar Sir Seewoosagur Ramgoolam International Airport op Mauritius. Gewoon omdat het kan. Na elf uur vliegen is er vanuit de lucht al een blijk van herkenning. Die bonkige puist aan de zuidkant van het eiland is er nog steeds. Op het vliegveld staat de vriendelijke chauffeur van Mautourco klaar voor het eerste ritje naar de noordoosthoek van het eiland, Constance Belle Mare Plage. Nee, 25 jaar geleden reed hij toeristen nog niet het eiland rond. Er zijn in die jaren wel wat hotels bijgekomen, zegt hij met een glimlach. Veel. En golfbanen. Niet veranderd is dat elke Nederlander genietend van Mauritius op enig moment wordt geconfronteerd met het koloniale verleden van onze voorvaderen. Yep, wij Hollanders hebben de Dodo uitgemoord. Dat is de korte weergave van het verhaal. Er doen natuurlijk meerdere versies de ronde over hoe de fors gewassen vogel van twintig kilo aan het einde van zijn bestaan is gekomen, maar in alle krijgen wij toch wel de schuld in de schoenen geschoven.
Toen de Hollandse koopvaarders eind zestiende eeuw voet aan wal zetten op het nog redelijk ongerepte en weer onbewoonde eiland (de Portugezen hadden het afgedankte eiland verlaten), was de bepaalde niet rappe en niet vliegende Dodo een makkelijk te vangen maal. Het consumptiegedrag van de mens dunde de Dodo-bevolking in honderd jaar behoorlijk uit en uitroeiing werd onvermijdelijk. De eieren werden ook nog eens geconsumeerd door varkens en ratten die door de Hollanders aan wal waren gebracht. Op het moment dat wij Mauritius overlieten aan de Fransen en Britten was er op het eiland, vernoemd naar Maurits, de zoon van Willem van Oranje, geen dodo meer te bekennen. Tijdens het Britse regime vormde de lokale bevolking zich door diverse culturen. Van meer dan twee derde van de eilandbewoners ligt zijn of haar roots in India, een kwart is Creools en de overige vijf procent komt uit China of Europa. Het Hindoeïsme, de Islam, het Christendom en Boeddhisme, verdeeld over 1,3 miljoen inwoners, leveren geen spanningen op in deze smeltkroes, iets waar de eilandbewoners best trots op zijn. Mauritius is al ruim vijftig jaar onafhankelijk en sinds 1992 een republiek.
De chauffeur parkeert na een uur zijn wagen bij de hoofdingang van Constance Belle Mare Plage, een prachtig vakantieverblijf aan het strand. Auteur Mark Twain schreef ooit dat de hemel een kopie van Mauritius was. De eerste die dat daadwerkelijk kan bevestigen, moeten we nog tegenkomen natuurlijk, maar Mauritius heeft geen vergelijking nodig. De ontvangst met warme doekjes, het doorkijkje naar de Indische Oceaan en de eerste proeverijen aan de bar terwijl de kamer in orde wordt gemaakt, is wel als hemels te kwalificeren. Constance Belle Mare Plage is gezegend met twee golfbanen, op plekken waar iets meer dan 25 jaar geleden nog een suikerrietplantage in bedrijf was. Maar de suikerproductie is al lang geen lonende business meer op het eiland. Gefortuneerde families die met landbouw hun kapitaal verdienden, kozen voor het toerisme. Bouwden luxe hotels en vakantiehuizen, waarnaast in een aantal gevallen golfbanen werden aangelegd.
Bij Belle Mare Plage kregen ze de namen The Legend (1994) en The Links (2004). De oudste baan wordt gekenmerkt door smalle fairways, waar de betere golfers zich niet door laten afschrikken. Op deze baan werden grote internationale kampioenschappen gespeeld. The Links heeft meer brede fairways en dat zou je meer uitnodigend voor beginnende spelers kunnen noemen. De fairways met bermudagras ervaren de niet zo geoefende golfer in de regel als prettig. The Links suggereert het type golfbaan, maar behalve dat die aan zee ligt (dat geldt voor de meeste banen op Mauritius) heeft de tweede baan van het hotel weinig andere kenmerken van een links course. Beide banen zijn in principe alleen toegankelijk voor hotelgasten, dat is een luxe als je in het vijfsterrenhotel verblijft. The Links is een baan die je ook met een tasje op de rug kunt spelen, voegt baanmanager Sebastian Pilot als nuttige informatie toe. Zelfs als het behoorlijk zonnig, warm (en vochtig) is op Mauritius, en dat weerbeeld is het eiland niet vreemd. Pilot verwelkomt dagelijks spelers uit voornamelijk Frankrijk en Duitsland en Nederland vecht met een aantal Scandinavische landen om plek drie. “De meeste golfers die ik hier tegenkom, zijn veelspelers”, zegt Pilot. “En vijftig procent van de gasten komt terug om hier te spelen.” Dat is een score die meer indruk maakt dan de score die wij op de scorekaarten noteren, maar dat wijten we aan de jetlag.
Zo blijf je altijd op de hoogte van de laatste acties en het nieuws
Van Belle Mare Plage gaat het naar Cannonier Beach-comber, dwars oversteken naar de noordelijke westkust van het eiland. De naam verraadt al enigszins de historie die hieraan kleeft. Op dit punt wachtten eeuwen geleden kanonnen vijandelijke schepen op. Restanten uit die tijd zijn op de viersterrenaccommodatie nog nadrukkelijk aanwezig en deels geïntegreerd in faciliteiten voor jeugd (speelhonk) en volwassenen (spa). Dit is dus ook een plek voor een vakantie met kinderen. Een van de pronkstukken is toch wel The Mont Choisy Le Golf Putt Putt, een mini-golfbaan waar vooral kids zich zullen vermaken. Hoewel het uitzicht van hier op de oceaan voor zowel jong als oud adembenemend is. De baan is een kopie van de grote Mont Choisy, iets verderop geleden en beide zijn ontworpen door Peter Matkovich. Mont Choisy Le Golf (achttien holes) is de enige golfbaan in het noorden van Mauritius. De baan ligt niet direct aan zee, maar dat doet aan de populariteit van de golfbaan niets af. Mont Choisy heeft een eigen golfclub met een paar honderd leden, onder wie locals en buitenlanders die een vakantiehuis op het complex bezitten. “Een speciaal plekje”, vindt de niet geheel onpartijdige golfmanager Sebastian Espitalier-Noël. Ook hier was ooit een suikerrietplantage in bedrijf. De golfbaan met natuurlijke zandvlaktes en brede fairways heeft meer weg van een linksbaan dan die bij Belle Mare Plage, maar til daar niet te zwaar aan. “Oh ja”, waarschuwt Sebastian, “verlaat de baan niet voordat je op het terras bij het evalueren van de ronde een verfrissende Kitsoz hebt gedronken.” De met grapefruit gemaakte cocktail, geïnspireerd op een door de legendarische tennisser en golfer René Lacoste bedacht drankje, is een lokale dorstlesser. “En eigenlijk een traditionele beloning na een rondje golf, ongeacht hoe je hebt gespeeld”, aldus de Zuid-Afrikaan.
De laatste stop is Tamarin, zuidelijker aan de westkust gelegen. Tamarina Golf & Spa Boutique is een klein hotel met slechts veertig kamers. De toevoeging Boutique zegt al iets over de sfeer. Gemoedelijk, meer geschikt voor stelletjes dan voor gezinnen. Hier zie je ’s avonds op het privéstrandje de zon in de zee zinken en krijg je bij het romantische diner aan het zwembad het eten uitgeserveerd door dezelfde vriendelijke vrouw die overdag de handdoeken voor het strandbedje aan je had gegeven. Voor wie zich wat ongemakkelijk voelt in de luwte in de Ti Baz baai kan natuurlijk ook naar het beroemde en drukkere Flic & Flac strand.
Golfen in de nabijheid doe je op Tamarina Golf Club, tegen het decor van de Rempart-berg, die je ook kunt beklimmen als je uitputtingsdrang een paar levels hoger ligt dan de gemiddelde behoefte van de vakantieganger waarin een rondje golf voorziet. In 2018 waren er 55.000 toeristen op het eiland die voor dat laatste kozen, zegt Alain Lenoir, geboren op Mauritius en golfmanager op Tamarina. Van de 240.000 rondjes golf in 2018 werden er 30.000 op zijn baan gespeeld. Als golfbestemming is Mauritius de afgelopen jaren gegroeid. Het eiland telt negen volwaardige banen. De rek is er nu een beetje uit, maar Mauritius is zo veel meer dan alleen een golfbestemming, houdt Lenoir met liefde een pleidooi voor andere geneugten op het eiland. Tamarina doet je wel een beetje aan het vasteland van Afrika denken en niet omdat je op weg ernaartoe het Casela World of Adventures park passeert, waar je giraffen, leeuwen, cheeta’s en nijlpaarden van heel dichtbij kunt zien. De begroeiing op de baan doet echt Afrikaans aan en het uitzicht op de Rempart is een bijkomende bonus. Dit was vroeger jachtgrond. Nu jagen golfers er alleen nog maar op birdies en eagles. Op de golfbaan word je gewaarschuwd voor grijpgrage aapjes, maar vandaag en in deze tijd (mei) van het jaar zijn ze in geen velden of wegen te bekennen. Het fruit hangt al niet meer aan de bomen waardoor de Macaca-aapjes hun heil elders hebben gezocht. Het gemis van die aandoenlijke zakkenrollers is overkomelijk, want om je heen is zo veel te zien. “De eerste keer ontdek je de golfcourse, de tweede keer geniet je ervan”, had Lenoir vooraf gezegd. Ook hij kijkt door een gekleurde bril, maar dit kunnen we achteraf met de beste wil van de wereld geen leugen maar een understatement noemen. Maar met een nuance. Want genieten kan ook best tijdens je eerste rondje…
CONSTANCE BELLE MARE PLAGE
Vanaf 949 euro p.p. (tot 450 euro korting p.p.)
