Floris fietst elke dag naar zijn werk. Op de heen- en terugreis komt hij langs Golfclub Amsterdam Old Course, waar tussen de bomen en een strook water een par 3 naar hem lonkt. Daar zou ik ‘m nou wel eens even mooi op de green kunnen leggen, denkt Floris bij zichzelf.
In een druk leven is het af en toe zoeken naar tijd om die golfset uit de kast te pakken. Maar dan wordt Floris vader van zijn eerste dochter. “Ik had nog veel verlof over, mijn dochter was een dagje naar de crèche. Het was heerlijk weer, ik dacht: ik doe mezelf negen holes in mijn eentje cadeau. Ik denk aan die par 3 en boek een flight op de Amsterdamse.”
Op de club meldt Floris zich aan. Hij draait zich om vanaf de balie. Een meneer komt met een drafje op hem af. “Jongeman, heb jij ook starttijd 13.40 uur vandaag?”, vraagt hij. “Dat klopt”, antwoordt Floris. “Dan ben ik jouw gids vandaag!” Al snel komt Floris erachter dat hij met de oud-voorzitter van de Amsterdamse in de flight zit. En dat is natuurlijk bingo, want wie kent de baan nou beter dan een voorzitter?
Floris wordt dan ook keurig door de gehele baan geleid. Zodra hij op de teebox staat, wordt hij voorzien van advies. “Zo, deze fairway loopt links af, dus het mikpunt ligt zeker 10 meter naar rechts.” Floris: “Dat was heel mooi. Vooral het begrip aanvallen van de green was nieuw voor mij. Dan lag mijn bal op pitchafstand van de green en dan riep hij: ‘Deze moet je van rechts aanvallen!’ Ik zei dan: ik ben in principe al blij als-ie op de green komt, maar ik zal het proberen.”
Nou zal ik eens even laten zien hoe ik deze green aanval
En dan komt de bewuste par 3 in zicht. Ha!, denkt Floris: nou zal ik eens even laten zien hoe ik deze green aanval, en wel direct vanaf de teebox. Hij slaat af, beide mannen volgen met de hand boven hun ogen tegen het licht de vlucht van de bal. Een plons verraadt dat-ie te water raakt. “Die ben ik kwijt.”
Maar een misser mag de sfeer niet drukken bij Floris en zijn flightgenoot. “Hij bleef maar komen met van die schitterende anekdotes. Soms kwamen we op een hole die hem aan een bepaalde golfmaat deed denken. Als herinnering dronken ze dikwijls een borreltje op de green met zijn golfteam, of zoals hij zelf zei: ‘met de oude bokken.’”
Het advies dat Floris ontvangt is dan wel ongevraagd, maar zeker niet ongewild. “Wat ik aardig vond, was dat hij nooit kritiek leverde of zei wat er niet goed ging. Na een goede bal zei hij bijvoorbeeld: ‘Kijk, dat was ontspannen!’”
Blijkbaar heb ik nog niet de mentale capaciteit van John Rahm
Na de overwegend relaxte ronde gaan ze nog gezellig even het terras op en hoort Floris nog meer mooie anekdotes over de baan en het clubhuis. En veel mensen zwaaien of maken even een praatje aan tafel. “Wat ik eruit heb gehaald, was vooral alles op zo’n 80 procent slaan, dan kom je een stuk verder dan bij 100 procent. Maar dat ik ‘m op die ene par 3 nou niet op de green heb gelegd, doet wel pijn als ik er langs fiets elke dag. Blijkbaar heb ik nog niet de mentale capaciteit van John Rahm, daar moet ik nog even aan werken.”
Naam: Floris van Oordt.
Golft sinds: “2020. Gestart in corona, toen was het een leuke activiteit om met mijn ouders of maten te doen.”
Lid bij: “Ik speel overal. Althans, alle courses binnen een straal van 30 minuten van Amsterdam.”
Handicap: “Oeh, gewetensvraag! Ik zit op 24, geloof ik.”
Golfheld: “John Rahm, zo mentaal sterk. Tijdens de Ryder Cup maakte hij putts zonder blikken of blozen.”
Favoriete club: “P’tje. Sla ik rustig mee. Als ik voluit sla gaat het mis, haha.”
Waarom golf: “Het is een wandeling in de natuur, maar dan met een spelletje erbij. Dus leuker.”