Makkelijkste baan
Moeilijkste baan
Om te achterhalen wat de moeilijkste baan van Nederland is, zijn er twee getallen van belang: course en slope rating. Met mijn handicap van -1.2 is vooral de course rating interessant. Dat is de verwachte score van een scratchspeler (handicap 0) over 18 holes. Afhankelijk van met name de lengte en moeilijkheidsgraad van een baan kan de course rating hoger of lager zijn.
Zodoende kwam ik uit bij Duurswold, die vanaf de witte tee met 76,5 de hoogste course rating van Nederland heeft. De baan in de provincie Groningen wordt gevolgd door Golfresidentie Dronten (76,4 als je twee keer de tweede negen speelt) en de Koninklijke Haagsche (76,0).
Kijkend naar de rest van de afstanden zijn er slechts twee holes korter, dus misschien moet ik hier meteen scoren
Op woensdag 24 juli heb ik de reis gemaakt naar ‘het hoge noorden’. Na een rit van zo’n 2,5 uur kwam ik het gloednieuwe clubhuis binnen. Precies twee maanden daarvoor is het clubhuis geopend. Wat meteen opvalt: vanaf het terras zijn meerdere holes te zien. Dat bevordert altijd de sfeer, net als het ontvangst door hoofd commercie Robert Ritsema. Maar goed, ik kom om de moeilijkste baan te spelen. Dat doe ik niet alleen, want mijn flightgenoot is Karin met handicap 0.2. Zij speelt van de blauwe tee en dan is de course rating zelfs 78,5.
We spelen op deze 9-holesbaan 18 holes strokeplay. Het doel? De course rating verslaan. Dat betekent dat ik drie boven par mag spelen. Na het gebruikelijke opwarmen op de drivingrange en een beetje chippen en putten staan we om half 2 op de eerste tee. Het is voor mij een par 4 van 336 meter, dogleg naar rechts. Kijkend naar de rest van de afstanden zijn er slechts twee holes korter, dus misschien moet ik hier meteen scoren.
Het wordt geen birdie maar een simpele par na een goede chip. Op hole 2, een par 5 van 501 meter, kan ik vanwege de wind mee in twee voor de green gaan. In het baanboekje staat steeds kort uitgelegd wat je te wachten staat en met welk gevaar je rekening moet houden. In dit geval staat er o.a. dat ‘linksvoor de plek is om de green aan te spelen’. Dat probeer ik met mijn houten-3 en dat lukt prima. De pitch is echter net te zacht, waardoor de birdieputt langer is dan gehoopt. Weer een par.
So far, so good. Dan volgt hole 3, een par 4 van 402 meter. In het clubhuis werd deze - samen met hole 8 - genoemd als moeilijkste holes van de baan. Na mijn afslag met de driver heb ik nog 193 meter naar de hole. Door de wind tegen pak ik mijn houten-7 en met een mooie draw gaat de bal recht op de vlag af. Helaas schiet deze over de green het hoge gras in. Het resulteert in mijn eerste bogey. Gelukkig volgt op hole 4, een scherpe dogleg naar rechts, weer een par.
Vanaf dat moment laat Duurswold, een ontwerp van golfbaanarchitect Michiel van der Vaart, echt haar tanden zien. De smalle afslag op hole 5 (par 4 – 373 meter) gaat naar links en ik kan niet naar de green. Ook mijn derde slag is links, waarna ik een lange parputt overhoud op een green met veel glooiingen. Ik loop na drie putts met een dubbel bogey naar de volgende tee: +3 na 5. Ga ik überhaupt een birdie maken op deze baan, denk ik op dat moment.
Hole 6 is de smalste par 4 van de baan. Vanaf de tee lijk je de fairway bijna niet te kunnen raken, maar allebei slaan we onze houten-3 keurig rechtdoor. Mijn approach met een gapwedge komt op de green. Daar is alles mee gezegd, want de vlag staat achterop en mijn bal heeft net het midden van de green gehaald. De lange birdieputt heeft veel break van links naar rechts. Als de bal halverwege is lijkt ‘ie een kans te hebben. Net als ik denk dat ik een birdie maak, gaat de bal tergend langzaam voor de hole langs. Ik sluit mijn ogen en baal. “Kijk dan”, zegt Karin na een korte stilte. Ik doe mijn ogen weer open en zie geen bal meer. Toch een birdie!
Een hole later, de enige par 3 op Duurswold, is het raak voor Karin. Zij slaat haar bal vanaf 130 meter vlakbij de hole en de birdie is even later een feit. Mijn ijzer-8 gaat naar links en de chip is te kort: bogey. Daarmee geef ik de gewonnen slag van een hole daarvoor meteen weer terug. En wat volgt is de hole met stroke index 1 (par 4, 373 meter, zie hoofdfoto). ‘Moeilijkste hole van de baan’, is de eerste zin in het baanboekje. Mijn drive is echter perfect en de approach met ijzer-5 eindigt vlak voor de green. Ik loop met een easy par naar hole 9.
Afslag van hole 9 op Duurswold
Opnieuw oogt het smal vanaf de tee op deze par 5. Ik pak mijn driver, want de hole is 490 meter. Ook al wordt er gewaarschuwd om de fairwaybunker uit het spel te halen. En uiteraard: ik vind mijn bal terug in die bunker. Mijn derde slag raakt een boom vlak voor de green, waardoor ik opnieuw een bunkerslag moet spelen. Het resulteert in een bogey: 41 slagen (+4). Karin doet het een slag beter.
Mijn scorekaart op de tweede negen is de eerste vijf holes identiek: par, par, bogey, par, dubbel bogey. Op hole 5 gaat mijn afslag opnieuw naar links, waarna ik met mijn derde slag een boom raak. Ik kan een triple bogey net vermijden.
Op hole 6 sta ik ondanks mijn birdie van twee uur eerder niet met een fijn gevoel op de tee. Dat levert in golf bijna nooit een goede swing op. Ook nu niet en mijn bal gaat linksaf de bomen in. We vinden hem terug, maar meer dan een bogey zit er niet in. Na een par op 7, waar Karin opnieuw birdie maakt na een prachtige ijzerslag, sta ik al acht over par. Er is hier gewoon geen enkele ruimte voor fouten. En daarnaast is de baan met 6588 meter ook nog eens erg lang.
Mijn drive op 8 belandt in de rough aan de rechterkant. Vanaf daar kan ik de vlag moeilijk zien, omdat er een aantal takken in de weg zitten. Ik kan ervoor kiezen om de bal voor het water op te leggen en voor bogey te spelen. Mede dankzij mijn matige score kies ik voor een aanvallende slag met een ijzer-5. Het resultaat zie je hieronder.
Die bal hebben we niet meer gevonden, waarna mijn volgende poging in het water eindigt. Een triple bogey is het pijnlijke verdict. Op hole 18 eindig ik met een par voor een totaal van 85 slagen. Het blijkt mijn hoogste dagresultaat (6.5) te zijn sinds juni 2023. Is Groningse Golfclub Duurswold daarmee de moeilijkste baan van Nederland? Wat mij betreft wel.
Echter, Karin ‘wint’ van haar course rating dankzij een fantastische finish. Zij slaat haar ijzer-5 op de laatste hole op twee meter van de hole. De putt is een koud kunstje: eagle! Haar dagresultaat na 77 slagen is -0.4. Ook op de moeilijkste baan kun je dus je handicap verlagen. Niets is onmogelijk in golf...
Stef speelde ook de 'makkelijkste baan van Nederland'. Dat artikel lees je hier.
