Baan Brits Open moeilijk vanaf de tee

Joost Luiten kon de Masters en het US Open, de eerste twee majors van het seizoen, niet spelen vanwege een te lage ranking op de wereldranglijst. In het Brits Open mag Luiten wel aantreden op basis van zijn vijftiende plaats aan het eind van 2016 in de Race to Dubai. Mooi natuurlijk dat de beste golfer van Nederland erbij is op Royal Birkdale, maar al te hoge verwachtingen moeten we niet hebben. Het zou al heel wat zijn als Luiten weer eens het weekend weet te halen in The Open. Hij speelde de oudste major in golf zes keer. In 2011 werd hij 63ste, in 2012 45ste. In 2013 wist Luiten zich niet te kwalificeren, de drie jaar daarna wel. Maar alle drie de keren zat het toernooi er na twee dagen al op. 

Vorig jaar op Royal Troon miste de vijfvoudig winnaar op de European Tour de cut op drie slagen. Dit was zijn commentaar op zijn website: “Mentaal was ik deze week ook niet top, moet ik bekennen. Ik was te snel aangebrand en ergerde me als het niet liep. Dat moet beter. Misschien kwam het omdat linksgolf niet mijn favoriete spelletje is. Ik voel me nu eenmaal minder comfortabel op deze ondergrond. Maar ik blijf het uiteraard proberen, wie weet als ik wat ouder en wijzer ben dat ik linksgolf nog eens echt onder de knie ga krijgen...” Luiten is inmiddels 31 jaar, er is nog tijd en ruimte voor verbetering. Het nadeel voor ’s lands beste golfer is dat hij een vrij hoge balvlucht heeft. Fijn om een bal neer te laten ploffen dicht bij de hole, heel wat minder fijn als de wind opsteekt – dat gebeurt onherroepelijk op de banen langs zee –  en de bal laag houden een voorwaarde is om te overleven.

Goed driven

Wat reden geeft voor enig optimisme is de baan waar The Open dit jaar wordt gespeeld. Royal Birkdale in het kustplaatsje Southport aan de Lancaster-kust wordt algemeen gezien als een van de beste van de banen voor het kampioenschap. Tommy Fleetwood, de Engelsman die de laatste maanden zo geweldig op dreef is en 14de staat op de wereldranglijst, groeide op in Southport. “Birkdale is een fantastische baan. De sleutel tot succes is goed driven, het is een van de moeilijkste banen vanaf de tee”, aldus Fleetwood. Afgelopen tijd worstelde Luiten vanaf de tee. Maar na een achtste plaats in het Lyoness Open en na het BMW International, beide in juni, leek het vertrouwen in het lange spel terug. “Mijn ballstriking wordt weer steeds beter”, aldus Luiten. Hij zal zijn beste spel nodig hebben om na drie gemiste cuts op rij weer eens het weekend te halen in The Open.

De cut overleven zou voor Luiten dus een mooi resultaat zijn. Anderen willen en verwachten veel meer. Tommy Fleetwood, eerder dit jaar winnaar in Abu Dhabi en knap vierde in het US Open, heeft in zijn geboorteplaats natuurlijk hoge verwachtingen, ook al wist hij de drie voorgaande jaren de cut niet te halen in The Open. “Niet heel veel golfers krijgen de kans een major te spelen in de plaats waar ze geboren en opgegroeid zijn. Het gaat voor mij hoe dan ook een heel speciaal toernooi worden.” Ook zeker: het gaat druk worden. Royal Birkdale ligt 25 kilometer ten noorden van Liverpool en niet heel ver van een andere grote stad, Manchester. De organiserende R&A verwacht daarom minstens tweehonderdduizend toeschouwers.

Brede top

Negen keer eerder werd The Open op Birkdale gespeeld. De Australiër Peter Thompson, met vijf overwinningen een van de grote linksgolfspecialisten, won twee keer. In 2008, de laatste keer dat The Open Birkdale aandeed, won Padraig Harrington. Wiens naam gaat er dit jaar gegraveerd worden op de Claret Jug? Een winnaar voorspellen van een major wordt een steeds hachelijker onderneming. Toen Tiger Woods de sport domineerde was het eenvoudig een favoriet aan te wijzen. Rory McIlroy leek in de voetsporen van Tiger te treden maar de Noord-Ier worstelt de laatste paar jaar met blessures en een haperende putter. Zijn laatste van vier majorzeges dateert toch alweer van 2014. 

Dustin Johnson won in de aanloop naar de Masters drie toernooien op rij, waaronder twee World Golf Championships. Wie zou de Amerikaanse longhitter van het groene jasje kunnen afhouden? Hijzelf. Johnson gleed in zijn huurhuis in Augusta uit en moest zich met een rugblessure terugtrekken. Twee weken terug in het US Open miste hij de cut – net als Rory McIlroy en Jason Day, ook een golfer die een kortstondige periode boven iedereen uitstak. De top is tegenwoordig zo breed, een langere periode domineren wordt steeds moeilijker. Veelzeggend is ook dat de laatste zes majors gewonnen werden door spelers die niet eerder een major op hun naam hadden geschreven.

Een winnaar voorspellen is dus onmogelijk, mooie scenario’s bedenken voor het 146ste Open Championship stukken makkelijker. Justin Rose zou een prachtige winnaar zijn. In 1998 werd hij als zeventienjarige amateur vierde in The Open op Birkdale. Op de slothole sloeg hij onder stormachtig gejuich zijn bal van ver buiten de green in de hole voor een onwaarschijnlijke birdie. Rose werd door de Engelse pers de hemel in geschreven, een nieuwe golfheld was opgestaan. Meteen na The Open werd hij professional, het Dutch Open op de Hilversumsche was een week na zijn heldendaden op Birkdale zijn eerste toernooi als broodspeler. Hij miste, gevolgd door een legertje Britse journalisten, op een slag de cut. Er zouden nog twintig gemiste cuts op rij volgen. 

Rose, 36 jaar oud inmiddels, vertelde onlangs nog dat hij daar jaren onder heeft geleden. “Ik was voor The Open al van plan pro te worden. Door die vierde plaats op Birkdale stond ik opeens volop in de schijnwerpers, dat maakte alles anders en zo veel moeilijker. Ik ben er heel lang onzeker door geweest.” Over twee weken is Rose weer op Birkdale, nu niet als broekie maar als een gelauwerde pro, met een US Open-titel (2013) en het olympisch golfgoud van Rio op zak. Hij behoort absoluut tot de favorieten voor de titel maar dat zegt in de majors tegenwoordig heel erg weinig.

Het laatste Brits Open op Birkdale

Wijzig je instelling en accepteer marketing cookies om deze video te kunnen bekijken.