In alfabetische volgorde …

Almeerderhout (1986 Joan Dudok van Heel, Alan Rijks, aanpassingen Bruno Steensels)

De parkbaan is gevarieerd en lang van de achterste tees. Met architect Bruno Steensels wordt de ruim opgezette course op diverse punten verbeterd.

Almkreek (1995 Alan Rijks)

Veel waterpartijen en hoogteverschillen op de parkbaan in het Brabantse Almkerk. Hollandse vergezichten over weilanden en boerderijen.

Amelisweerd (1997 Gerard Jol)

De baan ligt vlakbij de stad Utrecht maar ook naast natuurgebied Amelisweerd. Afgezien van treinen is het rustig op de parkbaan met drie grote waterpartijen.

Amsterdamse GC (Paul Rolin, Gerard Jol)

De parkbaan van de Amsterdamse met waterpartijen en bos is volwassen geworden. De Amsterdamse wordt voortdurend verbeterd en is veel minder vlak dan bij de opening in 1990.

Batouwe (1993 Alan Rijks)

De parkbaan met hoogteverschillen ligt in een Betuws landschap met veel fruitbomen en boomgaarden. De Peren en Appel holes van de 27-holes baan worden gezien als de beste.

Bentwoud (2012, Jol Golf Design)

De pay-and-play baan bij Zoetermeer is een aanwinst voor Nederland. Elk jaar worden de holes volwassener en mooier. De architectuur past goed bij het Nederlandse landschap en Bentwoud heeft volgens juryleden van de Top 50 “veel interessante holes”.

Landgoed Bergvliet (2006 Gerard Jol)

Volgens sommige juryleden een Top 50 baan. De heide op het golfterrein tussen Breda en Oosterhout wordt sterk gestimuleerd.

Best Golf (1988 Joan Dudok van Heel, aanpassingen Bruno Steensels)

De baan nabij Eindhoven biedt negen bosholes en negen parkholes. De volgende tee ligt altijd vlakbij de green die je verlaat.

Brugse Vaart (Oostburg) (Bram de Vos en Ron Kirby)

Een bijzondere parkbaan met kronkelende waterpartijen en greens van een hoge kwaliteit. “Een mooie baan waar je weinig over hoort, een imposant clubhuis en prachtige flora en fauna met pelikanen”, zegt een van de juryleden.

Brunssummerheide (1985, Paul Rolin, Joan Dudok van Heel, Bruno Steensels)

Een mooie en uitdagende 36-holes baan in de mooie bosrijke omgeving van Heerlen, tussen de natuurgebieden Brunssummerheide en de Schinveldse Bossen. De Blauw en Geel holes worden als de beste gezien. Tip: hotel aan de baan!

Capelle aan den IJssel (1991, Donald Harradine)

De 18-holes parkbaan is een oase van rust in een druk stedelijk gebied.

Catharinenburg (Roxenisse) (1989 eigen ontwerp, uitbreiding Alan Rijks)

De polderbaan op Goeree-Overflakkee in de provincie Zuid-Holland heeft ook leuke linkselementen.

De Compagnie (1989 Gerard Jol)

18 holes in een groot natuurgebied in het hart van het Groninger land. Met bosgebieden, waterhindernissen en hoogteverschillen.

Crayestein (1988 Henk en Kees Kuijsters)

De leuke openbare golfbaan wordt geroemd om zijn snelle en betrouwbare greens. In de afgelopen jaren is de baan bij Dordrecht op tactisch en esthetisch gebied verbeterd.

Cromstrijen (1991, Tom MacAuley, aanpassingen Gerard Jol)

De parkbaan ligt in Numansdorp, in de Hoeksche Waard bij Rotterdam. Veel variatie, veel grote waterpartijen.

Delfland (2003 Gerard Jol)

Pay&play golf bij Delft op een prima polderbaan waar elk jaar aan gesleuteld word. Delfland heeft uitgebreide oefenfaciliteiten.

Dirkshorn  (2009, Alan Rijks)

De baan van Dirkshorn wordt door de jury gezien als een goede “polderlinks” (dat wil zeggen, een open glooiende baan met weinig bomen). De baan in Noord-Holland staat niet langer in de Top 50.

Dorhout Mees (1990 Andrew Cude, Paul Rolin, Alan Rijks)

Dorhout Mees (36 holes) is deels een parkbaan maar heeft ook open holes met een linkselement. Veel waterpartijen en vergezichten over de polder van oostelijk Flevoland.

Golfresidentie Dronten (1997 William Amick, Robin de Vooght)

De parkbaan slingert langs de huizen van de Golfresidentie. De huiseigenaars zijn ook eigenaar van de baan. Spelen op de 18-holes baan kan alleen op uitnodiging.

The Duke (1991, Robin de Vooght, uitbreiding Alan Rijks)    

Sommige juryleden zijn erg enthousiast over The Duke, de baan van Jumbo-familie Van Eerd in Nistelrode die vroeger De Hooge Vorssel heette en is uitgebreid naar 18 holes. De eilandhole, waarbij je naar een door water omgeven green slaat, is spectaculair. Als zwak punt wordt gezien dat de baan in het bos- en heiderijke Brabantse landschap “een ratjetoe van allerlei architectuurstijlen” is.

Edda Huzid (1989, Paul Rolin, Alan Rijks)

Een leuke parkbaan in Voorthuizen, aangelegd in een licht glooiend Veluwse landschap. Gevarieerd met doglegs en waterpartijen.

Golf Center Flevoland (1979 Eschauzier & Thate)

De parkbaan bij Lelystad ligt vlakbij het natuurgebied Oostvaardersplassen. Ondanks veel begroeiing speelt de wind vanaf het IJsselmeer een grote rol.

Gendersteyn (1994 Alan Rijks)

De afwisselende 27-holes golfbaan van BurgGolf ligt in Veldhoven; in bossen en op een heuvelachtig terrein met hoogteverschillen van meer dan 20 meter.

De Goese Golf (1994 Donald Steel, Hans Hertzberger)

De fraaie, waterrijke en grote baan (75 hectare) in het Zeeuwse polderlandschap ligt nabij het nationaal beschermd natuurgebied de Oosterschelde.

De Golfhorst (1997 Alan Rijks, James Croft)

De Limburgse baan in het hartje van de Peel heeft grote verschillen in hoogte en fraaie vergezichten over de omringende weilanden en akkers.

Grevelingenhout (1988 Donald Harradine)

De stille baan bij Bruinisse ligt op een terrein met bossen en wordt omzoomd door een woongebied met vrijstaande villa's. Waterpartijen en bosschages scheiden de baan en de huizen.

De Groene Ster (1993, Gerard Jol)

De baan is aangelegd in een gevarieerd Friese landschap met veel waterpartijen. Recent zijn de bunkers gerenoveerd op de baan in Leeuwarden die veel aandacht besteedt aan duurzaam beheer en biodiversiteit.

De Gulbergen (Hans Herzberger/Donald Steel), aanpassingen Han Wessels)

De uitdagende baan op Landgoed Gulbergen in Mierlo heeft veel waterhindernissen maar ook heuvels en bosholes.

Haarlemmermeersche (1986 Christie O'Connor, Alan Rijks)

De afwisselende parkbaan ligt in een rustig gebied vlakbij Hoofddorp. In de afgelopen twee jaar zijn alle holes opgeknapt: her en der nieuwe afslagplaatsen, nieuwe drainage, bunkers verwijderd en nieuwe bunkers geplaatst, bomen gekapt en (voor)greens gerenoveerd.

Golf4All Harderwijk (2006 Alan Rijks)

De open 18-holes golfbaan past goed in de polderomgeving van Harderwijk. Golf4all heeft enkele karakteristieke holes waarvan er eentje eindigt met een eilandgreen.

Havelte (1990 Donald Steel)

De mooie licht geaccidenteerde parkbaan in Zuidwest-Drenthe, grenzend aan het natuurgebied Het Uffelterzand, heeft veel oude bomen.

Haverleij (2002 Donald Steel en Martin Ebert)

De parkbaan van BurgGolf heeft veel waterpartijen en wordt omringd door woonkastelen van het gelijknamige nieuwbouwproject.

Heemskerkse (1994 Gerard Jol)

De polder- en parkbaan ten zuiden van Alkmaar is waterrijk en licht glooiend. Een Top 50 kandidaat volgens sommige juryleden (“Een onbekende, onbeminde baan”) maar Heemskerk haalde de ranglijst niet.

Hitland (1993 Gerard Jol)

De enige overgebleven openbare golfbaan van Nederland ligt in het polderlandschap tussen Gouda en Rotterdam en is in de afgelopen jaren flink opgeknapt. Het renovatiewerk varieert van aanpassingen rondom de greens tot afslagplaatsen.

De Hoge Dijk (Olympus) (1990 Joan Dudok van Heel)

De degelijke parkbaan aan de rand van Amsterdam, een deel van het recreatiegebied De Hoge Dijk, staat bekend om goede greens.

De Hooge Rotterdamsche (1990 Gerard Jol)

De parkbaan in het Hoge Bergse Bos heeft bosdelen en hoogteverschillen door een heuvelrug van ongeveer 25 meter hoogte. De heuvelrug bestaat uit resten van Rotterdam na de bombardementen in de Tweede Wereldoorlog.

Int. Golf Maastricht  (2006, Steve Marnoch, Dimitri Van Hauwaert, aanpassingen Frank Pont)

De heuvelachtige baan van de Maastrichtse is in de afgelopen tijd flink aangepast waardoor de holes nu beter op elkaar aansluiten. De jury is verdeeld over IGM. “De Maastrichtse hoort in de top-25”, vindt Sjors Lemmens, “De laatste twee jaren is er een grote kwaliteitsimpuls geweest qua greens en fairways.” Xavier Champagne noemt het “de meest ondergewaardeerde baan van Nederland.” Maar er zijn ook critici en daardoor is de baan in het Limburgse heuvellandschap, met vijf holes in België, uit de Top 50 gevallen: “Er is op een verkeerde en amateuristische manier aan de baan geknutseld (aanpassingen in de routing en inschuiven van nieuwe holes).”

Keppelse (1932 Del Court van Krimpen, uitbreiding Bruno Steensels)

De gevarieerde baan ligt tegen het plaatsje Hoog-Keppel in de rustige Achterhoek: open holes, bosholes en parkbaanholes.

De Koepel (2003 Frank Pennink, uitbreiding Alan Rijks, aanpassingen Frank Pont)

De baan met oude inheemse bomen, heide en water ligt in een mooi stukje natuurgebied dat vroeger bekend stond als de Wierdense duinen. De Twentse club heeft de rough vriendelijker gemaakt.

Leeuwenbergh (1988 Gerard Jol)

Leeuwenbergh is vanwege snelwegen en tunnels in de omgeving vaak aangepast. De baan ligt op een lappendeken van stukjes grond, maar ondanks die beperking treft de bezoeker een aantrekkelijke parkbaan met veel glooiing.

Liemeer (2007 Alan Rijks)

De open “semi-links” polderbaan bij Nieuwveen is volwassen geworden. Er is de laatste jaren veel aandacht besteed aan het verbeteren van de kwaliteit van de greens, fairways en drainage.

Rijk van Margraten (2006 gebaseerd op ontwerp van Alan Rijks)

De heuvelparkbaan bij Maastricht tussen landerijen, wijngaarden en oude bossen biedt originele holes die mooi geïntegreerd zijn in het oorspronkelijke landschap.

Martensplek (1993 Jan Eschauzier)

De parkbaan met veel waterpartijen in Hoogeveen wordt omgeven door natuurgebied De Goudplevier en is fraai verweven met de Drentse natuur. Op de baan ligt een familiehotel.

Midden-Brabant (2001 Alan Rijks)

Een mooi gelegen en populaire baan in een Brabants coulisselandschap. De holes slingeren langs solitaire bomen en bospartijen.

Naarderbos (2003, Jol Golf Design)

Bosholes, parkbaanholes en linksachtige holes op een voormalige vuilstort met veel hoogteverschillen. Een leuke en prima verzorgde baan met veel stijlen dus, maar Naarderbos staat niet langer in de Top 50.

St Nyk (2001, Paul Rolin, Alan Rijks)

De Friese BurgGolf-baan, voorheen St Nicolaasga geheten, is een mooi gebalanceerde mix van bos- en parkbaanholes. De baan is ruim opgezet en het onderhoud is doorgaans uitstekend. Uit de Top 50 gevallen, maar veel juryleden zijn lovend: “Dit is in mijn ogen een voorbeeld hoe het kan en in veel gevallen zou moeten in Nederland: een prima golfbaan voor een brede categorie spelers, zonder valse pretenties, waar de dingen die er toe doen voor elkaar zijn. Voor een fijne ronde golf ben je er aan het juiste adres.”

De Peelse (1991 Alan Rijks)

De fraaie, licht glooiende parkbaan met veel waterhindernissen ligt in Evertsoord nabij Venlo. Er zijn vijf verschillende landschappen die gescheiden worden door bomenrijen.

De Purmer (1989 Tom MacAuley, Bruno Steensels)

Op de uitstekende 36 holes parkbaan van BurgGolf in Purmerend doen de verschillende 9-holes combinaties niet voor elkaar onder. Hotel aan de baan.

Regthuys (2006 Alan Rijks, Aart Bergsma)

De laagdrempelige baan in Noord-Holland doet alles net iets anders. Veel holes zijn aangelegd op basis van een “feel-good concept”: minder lange par-4 holes waar de minder goede golfer ook een par kan maken maar goede golfers uitgedaagd worden.

Reymerswael (1986 Joan Dudok van Heel, uitbreiding Alan Rijks)

Reymerswael ligt aan de Westerschelde en het Schelde-Rijnkanaal en is een “zeebaan” met linksachtige elementen. Geonduleerd en lage begroeiing. Mooie uitzichten.

Rhoon (Oude Maas) (1989 Frank Pennink, uitbreiding Gerard Jol, aanpassingen Alan Rijks)

De rustige polder- en parkbaan met veel waterpartijen ligt in een recreatiegebied aan de Oude Maas ten zuiden van Rotterdam.

Rijswijkse (1989 Donald Steel, aanpassingen Alan Rijks)

De waterrijke parkbaan was in het verleden gastheer van het Dutch Ladies Open. Aan de snelweg gelegen maar door de aanleg van een aarden wal wordt geluid geweerd.

Rozenstein (1986, Joan Dudok van Heel)

De bezoeker treft in Wassenaar deels een parkbaan, deels open en waterrijke holes. Uitzicht op bollenvelden en duinen. In de afgelopen twee jaar zijn veel bunkers verplaatst en verbeterd, dit werk gaat in 2017 verder.

De Semslanden (1989 Eschauzier & Thate, Gerard Jol)

De baan met bos- en waterrijke holes op de grens van Groningen en Drenthe is rustig en goed onderhouden en kan goed tegen regen.

Sluispolder (1982 Joan Dudok van Heel, uitbreiding Alan Rijks)

De prima polderbaan bij Alkmaar heeft veel goede holes. De baan is langzaam veranderd in een parkbaan maar heeft minder begroeiing dan veel andere parkbanen. De wind speelt een grote rol.

Spaarnwoude (1977 Frank Pennink, Gerard Jol)

De bekende golfclub in het natuurgebied tussen Amsterdam en de Noordzeekust heeft een goede en goed onderhouden wedstrijdbaan (D en E holes) die net niet de Top 50 heeft gehaald. Recent zijn alle bunkers gevuld met nieuw en beter zand en er op veel holes is nieuwe drainage gelegd.

De Turfvaert  (2010, Frank Pont)

De Turfvaert is een uitstekende laagdrempelige baan met lage tarieven maar uit de Top 50 gedreven door concurrenten. “Het terrein waarop de baan is aangelegd, is net te klein voor 18 holes”, zegt een jurylid.

De Voortwisch (Winterswijk) (1991 Donald Steel, uitbreiding Donald Steel/Hans Hertzberger, aanpassingen Michiel van der Vaart)

De baan is eind 2014 uitgebreid naar 18 holes en nog niet alle juryleden hebben de nieuwe holes in het Achterhoekse coulisselandschap gezien. Misschien staat de Winterswijkse over twee jaar in de Top 50?

Waterland Amsterdam (1990 Hans Hertzberger)

De waterrijke polder- en parkbaan in Amsterdam-Noord is in de afgelopen jaren flink opgeknapt en veel regenbestendiger dan in het verleden.

Welderen (1993 Jan Eschauzier)

De rustige baan bij natuurgebied Park Lingezegen, in het groene hart tussen Arnhem en Nijmegen, heeft veel waterpartijen. Flora en fauna staan er hoog in het vaandel. In 2016 zijn alle bunkers onder handen genomen.

Welschap (1993, Joan Dudok van Heel, uitbreiding Alan Rijks, aanpassingen Alan Rijks)

Bos- en parkholes aan de rand van Eindhoven op het voormalige Philips-landgoed De Wielewaal. De kwaliteit van de fairways, bunkers en greens is de afgelopen jaren sterk verbeterd, de bosranden aan de holes zijn opgeschoond en er zijn meer doorkijkjes.

Westerpark (1990 Joan Dudok van Heel en G.C. Tückermann)

BurgGolf Zoetermeer is een combinatie van een bos- en parkbaan. Dankzij een grote heuvel op het terrein zijn er ook hoogteverschillen.

Westwoud (Westfriese) (1990 Gerard Jol)

Een deel van de licht glooiende baan in Hoorn ligt in een typisch West-Fries landschap, een ander deel is bosachtig.

Wijchen (1986 Joan Dudok van Heel)

De afwisselende golfbaan in recreatiegebied de Berendonck in Gelderland heeft veel waterpartijen en is ook deels heuvelachtig.

De Woeste Kop (1986 Erik Panneels)

De parkbaan in Axel in Zeeuws-Vlaanderen ligt in een natuurgebied met kreken en bossen.

Het Woold (2011 Han Wessels)

De baan nabij Nationaal Park De Groote Peel is al jaren nummer 1 in een ranglijst prijs-kwaliteitverhouding van Leadingcourses.com. Een fraaie combinatie van bos- en heideholes en holes slingerend langs water, maar Het Woold heeft de Top 50 niet gehaald.

Zaanse (1990 Gerard Jol)

De baan ligt in een fraai Noord-Hollands natuurgebied, omringd door dijken waar afslagplaatsen op zijn aangelegd. Naar 18 holes uitgebreid in 2008 en sindsdien een leuke mix van oude en nieuwe polderholes.

Zeegersloot (1984 Frank Pennink, uitbreiding Gerard Jol, aanpassingen Frank Pont)

De baan in Alphen aan den Rijn heeft twee verschillende karakters. Negen polderholes met veel water en negen heuvelholes, op een voormalige stortplaats, met veel hoogteverschillen.

’t Zelle (1992 Tom MacAulay)

Een fraaie, ruim opgezette parkbaan op het gelijknamige landgoed in Gelderland.

Zwolle (1994 Alan Rijks)

GC Zwolle biedt een parkbaan met veel water en kleine hoogteverschillen, omgeven door weilanden met vee.

De Kroonprins van Vianen is nog niet af. De eerste negen holes van deze 18-holes baan zijn geopend in juli 2016 en naar verwachting zijn alle holes in 2018 klaar. Vianen is de meest centraal gelegen golfbaan van heel Nederland.