Slechts een aantal van de hoogste gebouwen uit die tijd bleef (gedeeltelijk) overeind, na het bombardement van 85 jaar geleden. De golfbaan is aangelegd op puinresten van de grootse renovatie van Rotterdam in de jaren 60 en is inmiddels volledig opgenomen in het Recreatiegebied van de Rottemeren, waardoor er ook diersoorten leven die je er misschien niet verwacht.
'Golfen op hoog niveau' prijkt op het bord bij binnenkomst van het terrein in Bergschenhoek. Het bord heeft een dubbele betekenis, maar de meest voor de hand liggende is de verwijzing naar de opmerkelijke hoogte van de golfbaan. Gastspelers die de baan uitkomen zijn vaak verrast. "De hoogteverschillen zijn enorm, de diversiteit aan planten en dieren is gigantisch", vertelt clubmanager Marie-José Heshusius.
Gastspelers die dan de skyline in de verte zien liggen, vragen weleens waar de hoogteverschillen dan vandaan komen
Mensen verwachten de hoogte niet als ze in de Randstad gaan golfen. "Gastspelers die dan de skyline in de verte zien liggen, vragen weleens waar de hoogteverschillen dan vandaan komen", vult Heshusius aan. "Mensen worden met hun golfspel verrast. De baan is 'geen makkie' met de schuine liggingen, laten we eerlijk zijn, maar als ze dan na een slechte ronde horen wat er onder de fairways ligt, zijn ze echt verrast."
Er ontstaat overigens weleens verwarring over de ondergrond van de golfbaan. "Veel mensen denken en zeggen dat er puin van het bombardement uit 1940 onder de golfbaan ligt, maar dat is niet het geval."
Even ten noorden van Rotterdam ligt Bergschenhoek. In de jaren 60 werden de plannen gesmeed om van het gebied rond de rivier de Rotte een woon- en recreatiegebied te maken. Een plek waar de Rotterdammer zijn ontspanning zou moeten kunnen vinden. Onderdeel van deze plannen was de aanleg van een golfbaan: Golfbaan De Rottebergen, die we inmiddels kennen als Golfbaan De Hooge Rotterdamsche.
Toen de stad in de jaren 60 een grootse renovatie onderging, moest het renovatiepuin een bestemming krijgen. Zodoende vormde dit puin de onderste laag van de 25 meter hoge berg waarop De Hooge Rotterdamsche is aangelegd.
Het verwoeste gebied van het bombardement op 14 mei 1940 - vandaag 85 jaar geleden - wordt in de volksmond 'De Puin' genoemd. De brokstukken uit 'De Puin' vind je terug in heel Nederland. Van dijken in Urk - ook wel de Rotterdamse Hoek genoemd - tot landweggetjes in Noord-Brabant, maar ook werden bijvoorbeeld de wateren Blaak, de Schie en een gedeelte van de Kralingse Plas gedempt met een deel van dat puin zodat er nieuwe infrastructuur ontstond.
In een document over de geschiedenis van de golfbaan staat het volgende geschreven: In de zestiger jaren werd het Lage Bergsche bos aangelegd en werd met de puinstort begonnen in het Hoge Bergsche bos, die zo’n 20 jaar zou duren. In die jaren is een aantal heuvels ontstaan tot 30 meter hoog. Als een puinberg volgestort was, werd de stortweg verlegd en met de volgende berg begonnen. Met het oog op de toekomstige recreatieve bestemming heeft men gekozen voor een vloeiend heuvelachtig landschap. Rondom de heuvels werden ruime vijverpartijen gegraven en met de vrijkomende klei en veen werd het puin afgedekt tot een leeflaag van circa een meter.
De plannen voor de aanleg van de golfbaan werden destijds opgetekend door de heer S.B. Slooten (de vader van Joris Slooten, de huidige directeur van De Hollandsche Golfbaan Exploitatiemaatschappij). Op 22 mei 1989 ging de gemeenteraad van Bergschenhoek akkoord met de wijziging van het bestemmingsplan, waarmee de aanleg van de eerste negen holes kon beginnen. Destijds met een skyline die er totaal anders uitzag dan nu het geval is.
Inmiddels is het de immense Zalmhaventoren die met een hoogte van 215 meter de show steelt in de moderne skyline. Trots is Heshusius niet alleen om het mooie uitzicht, maar des te meer op wat de golfbaan uiteindelijk is geworden: "Een plek met waterpartijen die natuurlijke oevers hebben, waar bijvoorbeeld een fuut haar nesten bouwt, maar waar ook de biodiversiteit goed in balans is. Als je dan een rondje loopt - zoals we vorige week deden tijdens de natuurwandeling met bioloog Luc Hoogenstein - en ziet en hoort wat er allemaal bloeit en leeft, dan gaat er een wereld voor je open."
Inmiddels telt de golfbaan achttien holes en zijn er plannen voor een aantal oefenholes, maar vanwege de veengrond heeft dat letterlijk nog wat voeten in de aarde. Eerst wordt de drivingrange onder handen genomen. "De schuine helling blijft, maar we geven de afslagplekken een upgrade en nieuwe technologie. We gaan met onze tijd mee, net als die moderne skyline die je in de verte ziet."
