US Open terugblik

23 juni 2016 Redactie GOLF.NL
Het 116de US Open werd overschaduwd door een flagrante blunder van de organiserende USGA. Gelukkig was Dustin Johnson in alle opzichten de sterkste en won hij zijn eerste major.

Zondag 10 juli, de finale van het Europees Kampioenschap  voetbal in Parijs. Tien minuten voor tijd, de stand 1-1, een schot treft hard de onderkant van de lat. De bal stuitert óp of net óver de doellijn. De scheidsrechter zegt doorspelen, na het laatste fluitsignaal beslissen we aan de hand van videobeelden of het een doelpunt was of niet. Dat zou natuurlijk even absurd als ondenkbaar zijn. Toch gebeurde in het 116de US Open iets dat veel weg had van bovenstaande situatie. Door een even flagrante als onvergeeflijke blunder van de USGA, de Amerikaanse golfbond die het US Open organiseert, wist tijdens de laatste ronde niemand wat de stand nou precies was.

 

‘We are not trying to emberass the best players, we are trying to identify them. 

Gênant

Het ging mis op hole vijf waar Dustin Johnson een korte putt had voor par. Hij maakte twee oefenswings en terwijl de Amerikaan zijn putter ging adresseren, verrolde de bal door de zwaartekracht op de razendsnelle green. Johnson stapte weg en meldde het bij de referee die met zijn flight meeliep. Die referee accepteerde de uitleg van Johnson ‘de bal rolde vanzelf, niet door mijn toedoen’ en de Amerikaan maakte de putt voor par. Niets aan de hand, tot Johnson op de tee van hole twaalf werd ingelicht dat hij wellicht toch een regel had overtreden. Na de ronde zou, na het gezamenlijk bekijken van de videobeelden, beslist worden of Johnson een strafslag zou krijgen of niet. Gevolg: onduidelijkheid over de score. Dodelijk voor de afloop van een groot golftoernooi, een zeer gênante situatie voor de USGA.

Identificeren

Er is een beroemde uitspraak over het US Open van Sandy Tatum, een voormalig lid van het executive committee van de Amerikaanse golfbond. ‘We are not trying to emberass the best players, we are trying to identify them.’ Die uitspraak komt altijd terug als er weer eens kritiek is op de USGA die de banen voor het US Open altijd extreem moeilijk prepareert. Oakmont Country Club balanceerde zondag op het randje, met greens die de 15 op de stimpmeter aantikten. Maar de baan was speelbaar, zeker voor US Open-begrippen. Toch lukte het de USGA bijna om op een andere manier niet de beste speler als winnaar te identificeren. Iedereen zou begrip hebben gehad voor Dustin Johnson als hij door het ongelukkige voorval op de tee van hole twaalf van zijn stuk was gebracht. Gelukkig voor Johnson en ongetwijfeld tot enorme opluchting van de USGA, hield de Amerikaan het hoofd bewonderenswaardig koel.

Op hole achttien sloeg hij nog maar eens een streep van een drive. De ijzer 6 die er op volgde, stopte op minder dan twee meter van de vlag. De putt voor birdie ging in de hole en Johnson kwam binnen op -5. Na de ronde kreeg hij alsnog een strafslag voor het voorval op hole vijf. Zijn score werd gecorrigeerd naar -4, nog altijd drie slagen beter dan Jim Furyk, Scott Piercy en Shane Lowry, de Ier die als leider op -7 aan de slotronde begon maar de druk van een ‘zondag in een major’ niet aan kon.

Majortoneel

Door dat gat van drie slagen met de runners-up, komt de USGA heel goed weg. De USGA werd wel ongenadig neergesabeld – zie de tweets bij dit artikel - maar als het stof is neergedaald en de USGA de fout heeft toegegeven (dat gaat hopelijk gebeuren) zal het 116de US Open toch vooral de boeken ingaan als de langverwachte doorbraak op het majortoneel van Dustin Johnson. Zo vaak had hij net naast die eerste grote zege gegrepen dat de twijfel over de mentale hardheid van de deze week 32 jaar geworden Johnson op z’n plaats was. Een jaar geleden, tijdens het US Open op Chambers Bay, miste hij eerst een  putt van vier meter voor de winst en vervolgens een heel korte putt voor een play-off met Jordan Spieth. Keer op keer werd hij in de aanloop naar dit US Open aan die dramatische missers herinnerd. Steevast haalde de nonchalante longhitter zijn schouders op, hij hield vol dat hij er niet meer mee zat, zijn tijd in de grote kampioenschappen zou zeker een keer komen.

Afmaken

Op Oakmont maakte hij het op imponerende manier waar. Daar kon zelfs de USGA geen stokje voor steken. Johnson, die in 2010 de play-off in het USPGA Championship op een slag misliep vanwege een strafslag na grounden in een bunker, kon met de beker in zijn handen wel lachen om het incident op hole vijf. “Weer iets voor op mijn lijstje. Het is me zo vaak overkomen, ik ga er al een beetje van uit dat dit soort dingen gebeurt. Ook na het bekijken van de videobeelden denk ik niet dat de bal door mijn toedoen verrolde. Maar goed, uiteindelijk deed die strafslag er niet toe.” Johnson was op Oakmont met afstand de beste. Van tee tot green is hij altijd verbluffend goed. Drives van driehonderd meter en verder zijn de gewoonste zaak van de wereld. Zijn wedgespel is sterk verbeterd en het putten, vaak de achilleshiel bij Johnson, is veel betrouwbaarder geworden. De overwinning in het US Open is zijn tiende zege op de PGA Tour. Er gaan er heel wat meer volgen. Dat het bij deze ene majorzege blijft is ook hoogst onwaarschijnlijk. De ban is gebroken, eindelijk. En door de manier waarop zal niemand nog kunnen beweren dat Dustin Johnson de mentale hardheid ontbeert om grote kampioenschappen te winnen. “Nu het eindelijk is gelukt op zondag in een major valt er een last van mijn schouders. Ik heb mezelf heel vaak in deze positie gespeeld en om het nu te kunnen afmaken voelt geweldig.”

‘USGA? Stelletje amateurs!’

Nadat Dustin John op de tee van hole 12 te kennen was gegeven dat er wellicht een strafslag volgde, brak er een storm van verontwaardiging los op twitter. De grote mannen in het golf, Jason Day, Jordan Spieth, Rory McIlroy en Tiger Woods, allemaal namen ze het op voor Johnson.

}