Gerard (links op de foto) is een echte voetbalman. Dertig jaar lang stond hij als trainer langs de lijn en op het veld. Sinds een jaar golft hij, al was de aanleiding minder plezierig. “Ik werd door een auto afgesneden en viel op mijn hoofd. Daar heb ik niet-aangeboren hersenletsel aan overgehouden”, vertelt hij.
Ik moest opnieuw leren praten en tellen. Tot tien tellen was een hele opgave
Het ongeluk is vijf jaar geleden. “Sindsdien is mijn evenwicht verstoord. Ik moest opnieuw leren praten en tellen. Tot tien tellen was een hele opgave. Nog altijd heb ik moeite met praten, het kan wat chaotisch overkomen”, zegt hij aan de telefoon.
Gerard werd afgekeurd voor zijn werk als kwaliteitscontroleur en besloot een sport te zoeken die hij fysiek nog kon opbrengen na zijn ongeluk. Het werd golf. “Ik ben nu een jaar bezig. Mijn eerste officiële ronde moet ik nog lopen, maar ik ga regelmatig de baan in om te oefenen en sta zeker één à twee keer in de week op de drivingrange. Maar er zitten ook slechte dagen tussen, waarop golfen simpelweg niet lukt.”
Hij heeft plezier in het spelletje, maar verbaast zich naar eigen zeggen hoe het er soms aan toegaat op en rond de baan. “Ik ben erg gewend aan de voetbalwereld. Daar roepen spelers elkaar van alles toe, zonder dat iemand daar raar van opkijkt. Maar in golf ligt dat gevoeliger. Er is een soort ongeschreven regel dat eigenlijk alleen de pro jou advies hoort te geven.”
Gerard snapt die ‘krampachtigheid’ niet zo goed. “Volgens mij wordt het veel leuker als je allemaal wat van elkaar kunt leren.” Hij schetst een situatie waarbij hij zelf ook ongevraagd - maar dus zeker gewenst - advies kreeg.
Voor mij draait golf uiteindelijk om plezier en leren van elkaar
“Begin deze maand kwam er een wat oudere man naar me toe op de drivingrange. Hij bleek gymleraar te zijn geweest en had nog altijd een heel aardige swing. Hij zag mij wat ballen slaan en zei: ‘Je kijkt veel te snel op na je slag. Probeer dit eens.’ Hij gaf me een paar gekleurde tees. ‘Als je het goed doet, weet je welke kleur de tee heeft. Als je te snel opkijkt, zul je het niet zien.’ Zo had hij dat vroeger geleerd, vertelde hij. En het werkte ook direct voor mij! Zo’n tip waardeer ik dus enorm.”
Hoewel hij een beginnend golfer is, voelt Gerard zelf ook geen schroom om anderen adviezen te geven. “Van een Schot leerde ik wat de balpositie moet zijn bij een hybride ten opzichte van een ijzer. Het zijn basisprincipes, ik weet het. Maar ik zag later iemand anders hier ook mee worstelen op de range. Toen gaf ik diezelfde tip weer door. Maar ik werd meteen op de vingers getikt door de golfpro die toevallig langskwam toen het gebeurde. ‘Ik ben hier om adviezen te geven als golfpro, niet jij’, zei hij.”
Jammer, vindt Gerard. “Moet het echt zo strikt allemaal? Ik vind golf door dit soort dingen nog steeds allesbehalve laagdrempelig. Voor mij draait golf uiteindelijk om plezier en leren van elkaar. Een goed advies op het juiste moment kan dat plezier alleen maar vergroten.”