Beeld: Golfmonthly
De claw is een puttgreep waarbij de handen niet symmetrisch samenwerken. Voor rechtshandigen blijft de linkerhand gewoon bovenaan de grip, net zoals bij een traditionele puttingstroke. Het geheim van de claw zit hem in de rechterhand. Deze draait naar de zijkant van de grip, met de vingers naar beneden en zet nauwelijks druk op het rubber. De pols van die achterste hand wordt als het ware uit het spel gehaald.
De stroke beweegt dus meer als een pendel vanuit de schouders en veel minder als een handgestuurde tik. Golfers ervaren het alsof de putter ‘rustiger’ blijft door impact, zonder die laatste zenuwtrek van de trailhand die zoveel korte putts naar links of rechts trekt. De rol van de bal verbetert daardoor en de kans op een square clubface bij impact neemt toe. Waar een traditionele grip uitnodigt tot kleine, ongewenste bewegingen, dwingt de claw je lichaam in eenvoud te laten bewegen. Vooral bij korte putts is dat goud waard.
Hoewel de grip in amateurkringen al langer opdook, begint het professionele verhaal midden jaren negentig met een bijna toevallige ontmoeting. Skip Kendall, PGA-Tour speler op dat moment, zag hoe een amateur in Wisconsin de grip gebruikte om de yips de baas te blijven. Kendall experimenteerde ermee, had een goed gevoel bij de stabiliteit, en besloot het zelf te proberen.
De claw kalmeerde mijn rechterhand en gaf me ineens controle terug
Tijdens een regenonderbreking op een mini-tour-evenement in 1995 raakte Kendall in gesprek met collega Chris DiMarco, die destijds worstelde met zijn putten en op het punt stond zijn PGA Tour-kaart te verliezen. Kendall liet hem de greep zien. DiMarco heeft later verteld dat dit een keerpunt was. In zijn woorden: “Mijn putten ging de verkeerde kant op. De claw kalmeerde mijn rechterhand en gaf me ineens controle terug.”
DiMarco speelde er wedstrijden mee, begon op te vallen door zijn consistentie en werd in die periode een van de eerste zichtbare claw-ambassadeurs op de Tour.
De grote sprong naar mainstream golf kwam pas jaren later met Sergio Garcia. Ondanks zijn geweldige bal-striking, miste hij te veel korte putts. De druk, zeker in majors, stapelde zich op. In 2011 schakelde de Spanjaard over op de claw en sprak daar openhartig over. “Ik had iets nodig dat mijn handen zou kalmeren”, zei hij. “De claw voelde in het begin vreemd, maar de rol van de bal werd meteen beter en mijn vertrouwen groeide.”
Het succes van Garcia en DiMarco heeft één ding duidelijk gemaakt: de claw werkt voor golfers die te veel doen met hun trailhand. Een interessant detail is dat spelers vaak zeggen dat ze door de claw meer mentale rust ervaren dan technische winst. De simpelheid van de beweging haalt twijfels weg. Toch is de techniek geen wondermiddel. Vooral bij lange putts kan het afstandsgevoel verdwijnen, waardoor sommige spelers, bijvoorbeeld Phil Mickelson, wisselde tussen een traditionele grip en de claw afhankelijk van de afstand.
Sinds de jaren negentig is de claw langzaam maar zekers gegroeid, vooral na het ankerverbod, wat spelers verbood om een ankerpunt te creëren door de putter tegen het lichaam te plaatsen. Rond 2020 gebruikten slechts enkelen de grip, maar in de jaren daarna verschenen er steeds meer varianten op de Tour: pencil, saw, claw-light, claw-hybrid. De trend veroorzaakte zo een shockwave, dat ook de wereldtoppers ermee gingen spelen.
De Masters-zege van Sergio García in 2017 zorgde destijds voor een grote golf aan amateurs die de claw grip uitprobeerden. Hij was dan ook de eerste persoon die ooit een major won met de bijzondere grip. En hetzelfde zien we nu: doordat spelers als Scottie Scheffler, Collin Morikawa en Tommy Fleetwood er succes mee boeken, groeit de populariteit opnieuw onder recreatieve golfers. Morikawa won The Open in 2021 namelijk ook met claw. Maar de grip is nog steeds in de minderheid, en veel mensen vinden dat hij voorkomt uit wanhoop, niet uit betrouwbaarheid.
⛳️The last time England lost the Euros final, Collin Morikawa won The Open Championship.
— FITZDARES (@Fitzdares) July 17, 2024
Is the former 2021 champion on track to snag another win at 9/2?
18+ | Please Play Responsibly. pic.twitter.com/NAp5BZZ5Zf
De claw begon als een oplossing voor golfers die het bijna hadden opgegeven op de green. Nu is het éen van de belangrijkste alternatieve grips in de sport. Het is een hulpmiddel om spanning weg te halen, controle terug te vinden en eenvoud te bewaren in een slag die vaak complexer wordt gemaakt dan nodig.
Of je hem gebruikt uit noodzaak of nieuwsgierigheid: de claw blijft één van de meest interessante ontwikkelingen van het moderne putten, en hij heeft zijn plek veroverd in de sport.