Guus Lafeber (17) nog altijd in ongeloof na historische Boys’ Amateur-zege: ‘Die trofee was echt loeizwaar!'

De ontlading na de gewonnen finale tegen de Spanjaard Yago Horno was groot. In een zenuwslopende matchplaypartij schreef Guus Lafeber geschiedenis. De eindstrijd op zaterdag ging over 36 holes waarin hij niet één keer down kwam te staan, maar het op de 36ste hole wel all square werd. "Ik maakte het mezelf wel lastig door mijn putt niet te holen, terwijl ik het hele toernooi goed stond te putten."

Scott is mijn vriend en ik wilde afmaken wat hem vorig jaar niet lukte

Met die gemiste putt op de 36ste hole was een play-off nodig om de winst te bepalen. "Ik had echt even nodig om die putt te vergeten en terug 'in het nu' te komen. Taco Remkes heeft me daar goed bij geholpen." De NGF-coach stond precies een jaar geleden op dezelfde plek om Scott Woltering bij te staan die toen de winst door zijn handen zag glippen. "Ik wilde deze finale koste wat kost winnen, voor Taco en voor Scott. Scott is mijn vriend en ik wilde afmaken wat hem vorig jaar niet lukte."

Woltering had voorafgaand aan de finale nog even kort contact met zijn vriend. "Hij wenste mij natuurlijk succes en appte nog wel een tip waar ik veel aan gehad heb: dat ik mijn energie goed moet verdelen, omdat in een finale van 36 holes wel echt je concentratie parten kan gaan spelen." De wedstrijd was volgens Lafeber vooral metaal zwaarder dan fysiek. "Je kunt je door zo veel dingen laten afleiden op een dag. Ik zag op een gegeven moment ook Horno worstelen, dan moest ik ook echt mezelf weer terugroepen naar de hole waar ik op dat moment speelde. In matchplay is dat het enige dat telt."

Namen op de beker

Lafeber heeft even rustig de tijd genomen om de trofee te bekijken: "Dat ding was trouwens echt loeizwaar, maar dat komt natuurlijk omdat het toernooi al 97 keer gespeeld was, maar ik ben wel super trots dat mijn naam daar komt te staan, naast bijvoorbeeld Sergio García."

Geen tijd om stil te staan

Rustig nagenieten zit er nauwelijks in. Dinsdag reist Lafeber naar Brussel voor de Jacques Léglise Trophy, de jaarlijkse ontmoeting tussen de beste spelers van continentaal Europa en Groot-Brittannië & Ierland. "Dat stond deze week zeker niet op mijn planning. Ik had eigenlijk een weekje helemaal niks in mijn agenda, want ik ga pas over twee weken weer naar school."

Na de Jacques Léglise Trophy wacht nóg een hoogtepunt: The Junior Players Championship op het iconische TPC Sawgrass in Florida. Een uniek toernooi, waar hij zich opnieuw kan meten met de absolute top van zijn generatie. "Dat toernooi had ik al wel op de planning staan. Ik probeer in die week ook nog wat scholen te bezoeken, waaruit ik hopelijk over een maand of twee, drie een keuze kan maken."

Amateur in de stroomversnelling

Met zijn zege in Ierland verzekerde Lafeber zich van startbewijzen voor The Amateur Championship en de Final Qualifying van The Open volgend jaar. Het past in de stroomversnelling waarin zijn carrière zich momenteel bevindt. Ga maar eens na: Lafeber staat nog géén jaar op de World Amateur Golf Ranking (WAGR). In december 2024 won hij in Spanje een toernooi op de Toro Tour, maar sindsdien volgden er meerdere overwinningen.

Zo won hij in april de Voorjaarswedstrijd, werd derde in het Nederlands Kampioenschap tot 18, maakte in juni zijn debuut in het KLM Open en won het NK Strokeplay, maar zelf blijft hij nuchter: "Ik bekijk echt alles per week. Zo speelde ik bijvoorbeeld op het ELTK niet mijn beste golf, vervolgens word ik wel Nederlands Kampioen Strokeplay en nu weer dit."

Ik heb mijn ouders gevraagd om thuis te blijven, wilde de flow niet doorbreken

Ook vader Maarten Lafeber, zelf winnaar van het KLM Open in 2003, is zo trots al een pauw. Hij begeleidt zijn zoon al vanaf de eerste stapjes en zag nu hoe zijn 'kleine Guus' - die inmiddels in lengte niet veel meer onderdoet voor zijn vader - zijn eigen plek op een historische erelijst veroveren. "Mijn vader belde gelijk naar Taco om me te feliciteren. Hij is ongelofelijk trots en benadrukte dat dit echt een grootse prestatie is."

Je leest het goed, zowel Kim als Maarten Lafeber waren niet in Ierland: "Ze belden me vrijdagavond om te vragen of ik wilde dat ze zouden overvliegen, maar ik zei dat ik dat liever niet wilde. Ik was de strokeplayfase en de eerdere matchplaypotten goed doorgekomen met alleen Taco aan mijn zijde. Ik wilde die flow niet doorbreken en daar achteraf spijt van krijgen. Natuurlijk is het jammer dat ze er niet bij waren, maar het was des te leuker om mijn ouders en broertjes te kunnen omhelzen bij thuiskomst."