Golfnachtje weg: New York aan de Maas

Rotterdam is hot! Steeds meer toeristen bezoeken de havenstad vanwege het aanbod aan cultuur, architectuur en attractieparken. En Rotterdam kan zelfs het golfwalhalla van Nederland worden; in en rond de stad zijn immers bijna net zoveel golfbanen als in de Algarve! Voor deze snelle golftrip wil ik de combi van wereldstad en golf graag verkennen. Ik nodig mijn vrouw uit. Ieder jaar betaalt ze keurig de NGF-bijdrage maar van spelen komt het helaas nauwelijks. Ze hecht weinig waarde aan een 18 holes championship course, dus ik ga op zoek naar een leuke, niet al te lastige 9-holesbaan. Wat betreft hotel liggen we op één lijn: dat moet minimaal vier sterren hebben. En culinair is het simpel, de chef moet iets serveren wat ik niet kan. Een baan die in dit profiel lijkt te passen is Golfcenter Seve, dat verre van een bucketlist course heeft (een kleine par-3), een betaalbare greenfee kent en een honderd procent culinaire match als ik Seve’s idee over eten lees: smaak heeft te maken met een totaalervaring die terugkomt in onze authentieke gerechten in een modern jasje. Hier moeten wij zijn!

Diner

Golfcenter Seve ligt aan de A20 op zo’n tien minuten rijden van het centrum. Robin Bravenboer heeft het in 2013 overgenomen en dat valt te merken. De visie van de succesvolle horeca-ondernemer is net even anders, hij wil het restaurant verbinden met de golfer. Dat dit werkt, blijkt wel uit het almaar stijgende ledental. Het restaurant bezoeken zonder gegolfd te hebben, is dus niet gek. Sterker nog, er zitten veel geklede gasten als we op zaterdagavond het gezellig drukke clubhuis in stappen. De sportief ogende serveerster wijst ons een tafel met fraai uitzicht op de dubbeldeks drivingrange. Mijn vrouw vraagt terecht: Zitten we nu in een restaurant of clubhuis?

We gaan puzzelen op de menukaart, wat willen we en wat kúnnen we betalen? We blijken gelukkig geen concessies te hoeven doen als we onder de zeventig euro willen blijven. Als voorgerecht bestellen we hole 2, een combinatie van kleine gerechtjes. Meest memorabel is de explosive salmonbag, een klein stukje zalm met truffel op een dun kussentje van deeg gevuld met crème fraiche en honingtruffelolie. Die was echt goed! Mijn hoofdgerecht, entrecote, zie ik in de Josper verdwijnen, een houtskoolgrill die een aantrekkelijke rookgeur verspreidt. Terwijl we naar live golf op tv kijken, wordt het hoofdgerecht geserveerd. De entrecote is mooi gegaard en de zalm goed krokant op de huid gebakken. Verse frieten en gegrilde groente complementeren het geheel en alle smaken kloppen bij het plaatje. Helaas is de rekening iets hoger dan gebudgetteerd maar het eten was dik in orde.

Hotel

Het afstruinen van internet heeft een betaalbaar viersterrenhotel met een hoge waardering in het centrum opgeleverd: Hampshire Savoy Hotel. We arriveren rond middernacht en kunnen gratis parkeren voor de deur, dat is een meevaller! Tegenover het hotel zie ik een buurtkroeg met de uitnodigende naam Proost! We gaan nog even wat drinken; hoe vaak zijn we nou in Rotterdam?! Na het bescheiden cafébezoek naar het hotel. De badkamer en bedden zijn wat klein maar voor één nacht geen probleem. Minder fijn zijn de dunne wandjes: midden in nacht word ik gewekt door onze passievolle buurvrouw. Even denk ik in een slechte film te figureren maar nee. Mijn vrouw laat ik slapen, leuk verhaal tijdens het ontbijt.

Ontbijt

Na toch nog gevonden nachtrust is het tijd voor ontbijt. In het hotel kost dat 12,50 euro per persoon, wat zeker met oog op het budget, aan de hoge kant is. Bovendien houden we van de moderne couleur locale en die vinden we op slechts vijfhonderd meter bij De Markthal. Wat een coole plek! We hebben een goed plekje aan het raam en bestellen een lekker, uitgebreid ontbijt. Overigens gelooft mijn vrouw het verhaal van de buurvrouw niet...

Golfen

We rijden terug naar Golfcenter Seve waar het alweer gezellig druk is. Voordat we de baan ingaan, wil ik naar de range. Mijn vrouw wenst me veel plezier, niet haar ding. Ik moet een ballenkaart aanschaffen voor achttien euro. Daarvoor mag ik weliswaar 240 ballen wegslaan maar voor een golftoerist en eenmalige bezoeker zou een balletje of 40 ook wel genoeg zijn. Tijdens mijn research heb ik gezien dat er afslagplaatsen zijn met Trackman. Voor tien euro voor een half uur zie ik op een scherm hoe mijn club de bal heeft geraakt, met welke snelheid en natuurlijk de afstand. Dat zou ik vaker willen! Na het inspelen gaan we naar hole 1, een slag van 72 meter tot de green. We hebben ieder een eigen uitdaging, ik moet de green raken, mijn vrouw de bal. En dat lukt! Het is een vermakelijk baantje, de omgeving is niet altijd even inspirerend en af en toe moeten we zoeken naar de juiste routing. Het mag echter het plezier niet drukken en eigenlijk willen we nog wel een ronde. Helaas hebben we daar geen budget meer voor.

Conclusie

Rotterdam heeft potentie voor de moderne (buitenlandse) golftoerist. In de directe omgeving kun je naar Europese top-100-banen zoals Noordwijk en de Haagsche. Wat betreft hotel, golf en culinair is Rotterdam klaar om ontdekt worden.