Column: Wil 'de leuke man' Besseling

Morgen (donderdag) begint met het Barclays Kenya Open het nieuwe seizoen van de Challenge Tour. Vorig jaar hadden acht Nederlandse golfers speelrecht op dat circuit, dit jaar nog zes: Darius van Driel, Daan Huizing, Maarten Lafeber, Reinier Saxton, Jurrian van der Vaart en Wil Besseling.

Het is verleidelijk te roepen dat er toch minimaal twee van die zes promotie naar de European Tour gaan bewerkstelligen. Kijkend naar het recente verleden is dat veel te optimistisch. De laatste landgenoot die op de Challenge Tour een kaart veroverde voor de European Tour was Daan Huizing in 2013. 

Maar het is lente, de vogels in mijn tuintje tjilpen vrolijk, de zon schijnt en ik ga als dit stukje af is golfen op de Koninklijke Haagsche, dan kun je niet anders dan positief gestemd zijn. Daarom ga ik er vanuit dat in ieder geval één Nederlander aan het einde van het seizoen in de top-15 eindigt en in 2018 European Tour speelt.

Wie gaat dat worden?

Afgelopen zondag won Wil Besseling de eerste editie van de KCB Karen Masters met een score van -12 over 36 holes. Een gebrek aan opportunisme kan niemand mij verwijten, daarom zet ik mijn geld voorlopig op Besseling. De 31-jarige golfer uit Noord-Holland is precies een maand ouder dan Joost Luiten. Met teamgenoot Tim Sluiter, inmiddels gestopt met topgolf, wonnen Luiten en Besseling in 2006 het WK voor amateurs in Zuid-Afrika. 

Besseling won bij dat WK ook het individuele klassement. Hij had alles in huis om een heel succesvolle Tourpro te worden. Ruim tien jaar later heeft Joost Luiten vijf keer gewonnen op de European Tour en begint Besseling aan weer een seizoen in de eerste divisie van het Europese golf. Is Luiten zo veel getalenteerder dan Besseling? Denk het zeker niet. Waar zit dan het verschil?

Afgelopen zomer deed mijn Javaanse prinses wat veel vrouwen doen als er na het inchecken gewacht moet worden op Schiphol: shoppen. Ze kwam terug met het zoveelste overbodige zwarte truitje en Jan en Linda. Ik bladerde door Jan, overduidelijk een tijdschrift voor vrouwen. ‘Rare titel eigenlijk, je gaat een mannenblad toch ook niet Joke noemen.’ Die opmerking werd door mijn Javaanse prinses genegeerd. Wel zei ze even later: Hé, een golfer.’ Wil Besseling stond in de Linda. In een rubriek genaamd ‘Leuke Man’.

Als een volleerd fotomodel poseerde Besseling in een strak gesneden donker pak (Nørgaard) en op een andere foto in een wit-blauw gestreept shirt (Acne). ‘Mooie jongen’, zei de Javaanse prinses. ‘Erg goede golfer,’ zei ik, ‘maar op de een of andere manier komt het er steeds niet uit.’ De Javaanse prinses luisterde al niet meer, ze las geboeid het interview met Besseling. En was nogal onder de indruk. ‘Wat een lieve, bescheiden jongen is dat zeg. En hij kookt nog ook als hij thuis is.’ ‘Volgens mij moeten we nu echt naar de gate’, zei ik. 

Besseling, die met vriendin Shirley drie kinderen heeft, vertelt in het interview graag te koken. ‘Dat probeer ik net als Jamie Oliver op mijn gevoel te doen. Dus ik weeg niks af, maar probeer aan ieder gerecht een eigen twist te geven.’ Een fotomodellenhoofd, een perfect afgetraind lichaam, een lieve vader en nog koken ook, ja, Wil Besseling verdiende overduidelijk die plek in de rubriek ‘Leuke Man’. Toch zou ik hem veel liever in een tijdschrift of krant zien staan als winnaar van een groot golftoernooi, gekleed in zijn golfkloffie met boven zijn hoofd een glimmende beker. 

Gaan we dat nog meemaken? De tijd voor Besseling, één van de grootste talenten die we in Nederland ooit hebben gehad, begint zo zoetjes aan te dringen. Waarom de grote doorbraak tot op heden is uitgebleven? Misschien is Besseling een heel leuke maar ook iets te lieve man voor topgolf. ‘Een harde wereld’, zoals hij zegt in Linda. Joost Luiten heeft voor zover ik dat kan inschatten met of zonder baard geen fotomodellenhoofd, maar hij is ook een leuke man, neem dat maar van me aan. Maar Luiten kan als de situatie er om vraagt ook snoeihard en egoïstisch zijn en puur voor zichzelf kiezen. 

Besseling zegt in Linda: ‘Ik geloof in wat ik aan het doen ben. Kom ook meer voor mezelf op. Je ongenoegen uitspreken en afscheid nemen van sommige mensen hoort daarbij. Je hebt lef nodig. Met almaar ja knikken kom je niet verder.’ Besseling, die in het verleden herhaaldelijk heeft gezegd veel te vaak naar anderen te luisteren, weet eindelijk wat hem te doen staat. Hij moest er kennelijk de dertig voor passeren. ‘Het beste moet nog komen’, zegt hij in Linda. Het is inderdaad nog niet te laat, maar er moet nu wel hoognodig iets gebeuren. Laat ze allemaal de kolere krijgen Wil, wees egoïstisch en hard op de momenten dat het moet, je wordt er echt geen minder leuke man door. 

Natuurlijk heeft Besseling iets achter de hand als hij onverhoopt de European Tour niet gaat halen. Hij kan altijd zijn brood verdienen als fotomodel. Maar zijn roeping is toch echt topgolfer. ‘Ik focus op een Europese Tour overwinning in 2018’, aldus Besseling in Linda. Terwijl de 82 kilo wegende naamgeefster van dat tijdschrift deze week haar strijd tegen het overtollige vet is begonnen, start voor een topfitte Wil Besseling het nieuwe seizoen op de Challenge Tour. Linda gaat proberen er vijf kilo af te zwoegen in zes weken, Besseling aast op een dubbelslag in Kenia door na de Karen Masters zondag ook het Kenya Open te winnen. Vooralsnog zet ik mijn geld op Wil.  

Gerard Louter