Jan vertoont conservatieve trekjes: ‘Waar eindigt het met golf als je niet eens een fatsoenlijke broek aantrekt?’

Hoewel ik mij pas sinds enkele maanden begeef in de wereld die golf heet, heb ik in die korte tijd al veel geleerd. Bijvoorbeeld over de technische beheersing die het spel van je vraagt. Zo heb ik meerdere avonden op de bank gezeten terwijl ik rondjes draaide met mijn ijzer-7 ten behoeve van de juiste grip. Maar zeker niet alleen dat. Nee, het zijn de regels daaromheen die ik goed op mij moest laten inwerken.

Zo is de marshal iemand om rekening mee te houden. Waar ik eerst moest lachen om de ernst van deze titel, met name in combinatie met de pensionado met een overdaad aan tijd die de functie vervult, blijkt dat niet de juiste levenshouding. De marshal moet je niet uitvlakken, of zoals mijn trainer laatst zei: de marshal is geen politieagent, maar zijn aanwijzingen moeten wel worden opgevolgd.

Dikke snor en pilotenbril

Mocht ik ooit financieel compleet binnen zijn, dan meld ik me direct aan om ergens aan de slag te gaan als marshal. Dan laat ik een dikke snor staan, zet een pilotenbril met reflecterende glazen op en zal mij fulltime bezighouden met het correct naleven van de regels op de baan. Volgens mij ben ik er reuze geschikt voor, want een aantal dingen viel me afgelopen week op tijdens het bezoek aan een baan die ik hier niet zal noemen, omdat ik daarmee de ongetwijfeld zeer gewaardeerde marshal in diskrediet zou kunnen brengen.

Mijn eerste daad in mijn derde professionele leven wordt het bestraffen van de eeuwige zoekers

Het begon al bij de drivingrange. Een goed gekapte dame in de leeftijd van mijn moeder stapte, toen haar emmertje met ballen leeg was, doodleuk het gras op om even tien ballen terug te rapen. Gezien het feit dat zo’n volle mand slechts een paar euro’s kost, dacht ik eerder aan levensmoeheid dan financiële motieven. Nou houd ik enorm van mikken op het karretje dat de ballen weer opveegt - en niet ontkennen dat jullie dat niet doen, want er worden nooit zoveel ballen zo snel achter elkaar geslagen als wanneer de betraliede kar zijn ronde maakt - maar hier heb ik mijn club stil gehouden. Levensgevaarlijk, maar gelukkig kwam ze ongedeerd weer terug. Zichtbaar ontspannen sloeg ze de zojuist verworven ballen weer weg, geen marshal te bekennen.

Eenmaal opgewarmd speelde in de flight voor mij een groep van vier mannen, van wie één in spijkerbroek, die al rokend begonnen aan hun ronde. Is niet een van de essenties van deze sport dat we genieten van een dag in de natuur? Roken op de baan, ik weet niet of het verboden is, maar mijn ding is het niet. De spijkerbroek, daar had ik meer moeite mee. Dat doe je ook niet bij een potje tennis of voor mijn part voetbal. Waar eindigt het met golf als men niet eens meer de moeite neemt een fatsoenlijke broek aan te trekken?

Rondje voor het hele clubhuis

Mijn eerste daad in mijn derde professionele leven wordt echter het bestraffen van de eeuwige zoekers. Begrijp me niet verkeerd: ik weet als geen ander hoe het is om je bal niet meer te kunnen vinden, maar als je hem na twee minuten niet hebt: geef het op en sla een nieuwe. Niemand heeft zin om tien minuten te kijken naar hoe je in het hoge gras staat te turen. We moeten door. Doe je dat niet? Rondje voor het hele clubhuis, opgelegd door de breed besnorde marshal van dienst.