Equipment
Hoezo eigenlijk?
Wie het R&A regelboekje uit hun hoofd kennen - ze zijn er! - weten dat het staat onder regel 4.1b: ‘Een speler mag niet een ronde beginnen met meer dan 14 clubs of meer dan 14 clubs bij zich hebben tijdens de ronde.’ In 1938 ging deze nieuwe regel officieel van kracht, nadat in de jaren daarvoor de roep om een limiet op het aantal clubs in de tas steeds luider was geworden.
De meest gebruikte verklaring is simpelweg omdat de tassen te zwaar werden. Het was de tijd dat er steeds meer clubs met stalen shafts op de markt kwamen, gebruik hiervan was in 1929 officieel goedgekeurd. Spelers begonnen met deze stalen clubs te spelen, maar veel van hen stopten ook nog hun clubs met houten (hickory) shafts in de tas, just in case! Ook kwam het voor dat spelers een hele rechtshandige én linkshandige set in hun tas hadden. Want: wat als je bal tegen een boom kwam te liggen en je ‘m daar alleen fatsoenlijk kon slaan met een linkshandige club?
Het gemiddelde aantal clubs dat spelers op de US Open van 1935 in hun tas hadden, was 18. De ruggen van de caddies bezweken en de regelinstanties USGA en R&A besloten dat er een maximum gesteld moest worden.
Twee andere overwegingen waren dat het spel technisch minder uitdagend werd met zo’n grote keuze aan clubs én dat het spel steeds minder eerlijk werd. Immers, rijkere spelers zouden makkelijker veel clubs kunnen kopen dan minderbedeelde.
Het maximaal aantal clubs werd op 14 gesteld omdat de set clubs waarvan men vond dat een golfer die echt nodig had, bestond uit negen ijzers, vier houten en een putter.
Wanneer een speler merkt dat hij meer dan 14 clubs bij zich heeft, moet hij direct de boventallige club(s) uit het spel nemen. En er volgen strafslagen.
Bij matchplay wordt de stand van de match aangepast door één hole af te trekken voor iedere hole waarop de overtreding plaatsvond met een maximum aftrek van twee holes voor de ronde. Bij strokeplay krijgt een speler twee strafslagen voor iedere hole waarop de overtreding plaatsvond met een maximum van vier strafslagen voor de ronde.
Voor een voorbeeld op de tour, moeten we wat jaren terug. De Welshman Ian Woosnam (Masters-kampioen in 1991) speelde een knap British Open in 2001. Na de derde ronde stond hij gedeeld eerste en begon de laatste dag ook nog eens met een birdie op de eerste hole. Daarna voltrok zich een klein drama. Zijn caddie kwam naar hem toe met de woorden: “je wordt gek, we hebben twee drivers in de tas.” En die extra driver, gebruikt op de drivingrange voorafgaand aan de ronde, betekende een club te veel. Woosnam (foto hieronder) moest de referee informeren en kreeg twee strafslagen aan zijn broek. De betreffende driver werd door een woeste Woosnam de bosjes in gesmeten en naar verluid kreeg zijn caddie het er flink van langs. Door zijn uiteindelijke derde plaats in The Open, verloor hij een plek in het Ryder Cup-team van dat jaar.
