Topgolf

Van Dam: "Zwaar maar heel leerzaam"

Anne van Dam kende een veelbewogen eerste jaar op de LPGA Tour en een emotioneel debuut in de Solheim Cup. Hoe kijkt de beste golfster van Nederland terug op het (bijna) afgelopen seizoen?
Beeld: Getty Images

Beeld: Getty Images

Anne van Dam speelt dit jaar nog één toernooi. Eind november gaat ze haar titel verdedigen in het Andalucia Costa del Sol Open, een toernooi van de Ladies European Tour. De deze maand 24 jaar geworden Van Dam speelde dit jaar vooral op de LPGA Tour in Amerika. In 21 toernooien verdiende ze als rookie 175.691 dollar prijzengeld, goed voor een 79ste plaats op de jaarranglijst en behoud van vol speelrecht op het circuit in 2020.

Tevreden over je prestaties dit jaar?
“Ik had meer verwacht, daar ben ik eerlijk in. Achteraf heb ik het niveau op de LPGA nogal onderschat, er wordt waanzinnig goed gespeeld. Op de Ladies European Tour is een rondje par vaak prima, op de LPGA lever je daarmee meteen in. De banen op de LPGA zijn moeilijker, de vlaggen staan vaak maar drie, hooguit vier meter van de zijkanten gestoken, een green aan de verkeerde kant missen en je hebt een groot probleem. Ik dacht dit jaar een toernooi te kunnen winnen op de LPGA en de top 60 op de jaarranglijst (betekent kwalificeren voor de lucratieve Asian Swing in het najaar) leek me zeker haalbaar. Daar heb ik me dus flink op verkeken. Het was een zwaar maar vooral ook heel leerzaam jaar.”

Welk rapportcijfer geef je jezelf?
“Toch wel een 7,5. In het begin van het jaar heb ik op de Ladies European Tour de Canberra Classic gewonnen en ben ik derde geworden in Abu Dhabi, dat lijkt alweer vergeten te zijn. Nu ik weet hoe enorm hoog het niveau is op de LPGA, is een 79ste plaats in mijn eerste jaar zeker niet slecht. Ik moest wennen aan het leven in Amerika, kende de banen niet, als je dat allemaal meeweegt geef ik mezelf misschien zelfs wel een 8. Ook omdat ik in drie majors de cut heb gehaald en me op eigen kracht heb gekwalificeerd voor de Solheim Cup.”

De vraag wat het hoogtepunt voor je was dit jaar hoeven we eigenlijk niet te stellen…
“Dat was de Solheim Cup, natuurlijk. Spelen voor een team, voor Europa met al die duizenden toeschouwers op de baan, het maakte nog meer in me los dan ik vooraf had gedacht. De Amerikanen waren arrogant, lieten blijken dat ze wel even voor de derde keer op rij zouden gaan winnen. Dat zorgde voor extra motivatie bij ons, we wilden hoe dan ook niet verliezen en dat is gelukkig gelukt.”

Maar wat scheelde het weinig…
“Nadat ik zondag mijn single tegen Lizette Salas op hole 18 verloor, leek het erop dat we mede door mijn verliespartij de Solheim Cup zouden verliezen. Ik voelde me op dat moment zo slecht. Dat het daarna toch nog onze kant opviel en Suzann Pettersen de winnende putt maakte was ongelooflijk. Heel mooi om dat emotionele moment met het team en Roelof (Van Dams vriend en caddie) te kunnen beleven.”

Roelof was dit jaar fulltime caddie. Welk rapportcijfer geef je hem?
“Een dikke 9. Voor Roelof was dit eerste jaar op de LPGA misschien nog wel lastiger dan voor mij. Hij ging voorheen ook wel eens een week mee als caddie, dat was vooral leuk en gezellig. Als vaste caddie is het heel anders, dan wordt het werk en als je dan ook een relatie hebt, is dat erg wennen. In de eerste toernooien hield ik me soms te veel in, liet ik mijn ergernis niet blijken als we een inschattingsfout maakten bij een slag. Roelof zei op een gegeven moment: ‘hoe zou je reageren als ik niet je vriend was maar een gewone professionele caddie?’ Vanaf dat moment zijn we zakelijker geworden in de baan, een keer tegen elkaar uitvallen hoort er gewoon bij. Mentaal heeft Roelof mij ook heel erg geholpen op momenten dat ik het lastig had. We zijn steeds dichter naar elkaar toe gegroeid, hebben het heel fijn gehad samen.”

Ben je door veel caddies benaderd die graag de job van Roelof willen overnemen?
“Ja, maar ik heb ze allemaal moeten teleurstellen en dat zal voorlopig ook niet veranderen.”

Roelof blijft dus volgend jaar aan de tas?
“Zeker. Nu we gewend zijn aan het leven in Amerika, de toernooien al een keer gespeeld hebben en de banen kennen, zal het alleen maar makkelijker worden. We kunnen een betere planning maken en Roelof heeft zich als caddie natuurlijk ook ontwikkeld.”

Je moet kiezen: in 2020 een toernooi winnen op de LPGA of goud winnen bij het olympisch golftoernooi?
“Poeh, dat vind ik een gevaarlijke vraag. Ik vind de Olympische Spelen fantastisch, wil heel graag naar Tokio en een medaille winnen voor Nederland zou geweldig zijn, maar als ik gedwongen word te kiezen dan toch een eerste overwinning op de LPGA. De punten die je daarvoor krijgt op de wereldranglijst zijn in deze fase van mijn carrière belangrijker dan een olympische medaille.”

Je woont officieel in Florida en bent ook de meeste tijd van het jaar in de VS. Wat vind je het mooiste aan de VS?
“Het weer. Het schema van de LPGA zit zo in elkaar dat we bijna altijd op plekken spelen waar het mooi weer is. Verder vind ik er eigenlijk niet zo veel aan. Van zes uur vliegen om vervolgens aan te komen in een stad die heel veel lijkt op de stad waaruit je vertrok, word ik niet heel vrolijk.”

Wat mis je het meest van Nederland?
“Hoe relaxed en makkelijk het leven bij ons is. Amerika is veel minder gezellig. Maar voor mijn golfcarrière is het perfect. Ik woon op Lake Nona in Florida, een heel mooi resort met een baan die altijd in topconditie is en perfecte oefenfaciliteiten waar veel topgolfers wonen en trainen zoals Henrik Stenson en Ian Poulter.”

In een interview in GOLF.NL zei je twee jaar terug: ‘Eten is mijn leven, veel en lekker eten is belangrijk voor me.’ Hoeveel hamburgers heb je op dit jaar?
“Dat valt erg mee, hooguit twintig en altijd van goede kwaliteit. Geen McDonalds-achtige burgers, maar die van Five Guys of hamburgers in een goed steakhouse, daar zijn er veel van in Amerika.”

Kook je ook wel eens zelf?
“Nauwelijks, ik denk dat Roelof en ik misschien tien keer gekookt hebben. We vinden het juist leuk om in allerlei verschillende restaurants te eten, daar genieten we van, het maakt het leven op de Tour een stuk leuker.”

Er werd in de media lovend gesproken over je swing. ‘De perfecte swing’, ‘de mooiste swing’. Blij met die complimenten?
“Complimenten zijn altijd leuk, maar soms werd ik ook wel moe van al die aandacht voor mijn swing. Als je de cut mist, heb je weinig aan een swing die heel mooi oogt of zogenaamd perfect is. De perfecte swing bestaat sowieso niet, het kan altijd beter.”

Hoe ver ging je verste drive dit jaar op de LPGA en wat was het grootste verschil in afstand met een medespeelster?
“De verste drive was geloof ik 330 yards (302 meter). Ik lig soms wel zestig of zeventig meter verder dan een medespeelster.”

Kijk je die medespeelster dan even aan als je langs haar loopt?
“Niet echt, er wordt in zo’n situatie ook niet veel gezegd, ik loop meestal in stilte door naar mijn bal.”

Heb je als longhitter een tip voor amateurs die de bal een stuk verder willen slaan?
“Niet de tip die ze willen horen, denk ik. Les nemen bij een goede pro en hard trainen, dat is de enige manier om een betere swing te krijgen en de bal verder te slaan. Het is mij ook niet komen aanwaaien. Ik heb de afgelopen jaren keihard moeten werken om een paar swingveranderingen door te voeren. Ik ben nu eindelijk op het punt dat ik mijn swing vooral moet onderhouden, technisch zit het goed, maar dat heeft ontzettend veel trainingsarbeid gekost.”

Op welke onderdelen van je spel kun je vooral winst boeken?
“Alle slagen van pakweg 135 meter en minder naar de pin moeten een stuk beter. De afstandscontrole met de wedges, het chippen, het putten, er zit nog zo veel rek in. Als ik die onderdelen verbeter, kan ik nog meer profiteren van mijn lengte van de tee en veel meer birdies maken.”

Hoe ziet je programma er de komende weken en maanden uit?
“Ik speel eind november het Andalucia Costa del Sol Open, een toernooi van de Ladies European Tour dat ik vorig jaar heb gewonnen. Natuurlijk wil ik weer winnen, maar ik zie het vooral als een leuk toernooi om te spelen. Mijn moeder en mijn zus wonen in Spanje, het gaat sowieso een leuke week worden. Verder ben ik vooral thuis in Florida om te trainen en me voor te bereiden op het nieuwe seizoen. Eind januari speel ik mijn eerste toernooi op de LPGA.”

Volgend jaar wordt er op de Ladies European Tour zo goed als zeker weer een Ladies Open in Nederland gespeeld. Staat de naam Anne van Dam dan op de startlijst?
“Dat hangt af van de datum. De LPGA heeft voor mij prioriteit, maar ik hoop natuurlijk te spelen in Nederland. Ik ben sowieso ambassadrice van het Ladies Open-toernooi en ga me inzetten om veel goede speelsters aan de start te krijgen.