In hetzelfde schuitje
Luiten: “Het moet echt zo uitkomen, je bent bij een toernooi toch vooral met je sport bezig. Maar als het een keer past, is het erg leuk. We begrijpen elkaar, weten hoe het is om als topsporter te leven en kunnen ervaringen uitwisselen.”
Haase: “We spreken elkaar niet iedere week, hoor. Ik volg Joost maar het is niet zo dat ik al zijn resultaten precies ken. Als hij wint valt het natuurlijk op en dan bel ik hem of stuur een WhatsAppje.”
Luiten: “Ik win zo weinig… Dus als het een keer gebeurt, valt het natuurlijk heel erg op!”
Haase: “Je wint in ieder geval vaker dan ik…”
Luiten (32) heeft zes toernooien gewonnen op de European Tour, Haase (31) won twee toernooien op de ATP Tour, beide keren in Kitzbühel. Al jarenlang zijn ze in Nederland met afstand de besten in hun sport. Er breken niet of nauwelijks Nederlandse golf- of tennistalenten door. Hoe komt dat volgens jullie?
Haase: “Het is vooral een mentale kwestie, denk ik. Er is zeker talent, maar veel Nederlandse tennissers durven er uiteindelijk niet echt voor te gaan. Ze zeggen wel dat ze keihard werken, er alles voor doen, maar in hun achterhoofd zit twijfel, angst om te falen, en dat zorgt ervoor dat ze net niet alles opzijzetten om de top te halen. Dat heb ik veel zien gebeuren.”
Luiten: “Dat herken ik. Talent is er ook in golf, maar het zelfvertrouwen om er echt in te geloven, ontbreekt vaak in Nederland. Als je niet heel erg overtuigd bent van je kwaliteiten, ga je het niet redden in de top.”
Jullie hebben dat geloof in eigen kunnen altijd gehad?
Haase: “Ik wel.”
Luiten: “Zelfvertrouwen is altijd mijn sterkste punt geweest. Dat moet in je zitten, het is zinloos tegen iemand te zeggen dat-ie er anders in moet gaan staan. Het mentale aspect is volgens mij ook moeilijk aan te leren, zelfvertrouwen bouw je al op als je nog heel jong bent.”
Haase: “Een andere belangrijke reden dat er niet meer Nederlandse tennissers doorbreken, is het gebrek aan goede tennisleraren. Kinderen met talent worden vaak niet goed genoeg getraind. Als ze wat ouder zijn, ontbreekt dan een goede basis en die achterstand haal je bijna niet meer in.”
Een goede coach is heel belangrijk maar je moet veel dingen vooral ook zelf ontdekken
Luiten: “In golf hebben we hetzelfde probleem. Hoe kun je als golfleraar een talent goed begeleiden als je geen idee hebt van wat er tegenwoordig op topniveau wordt gevraagd? Mijn coach Phil (Allen, al jarenlang coach van Luiten) heeft zelf niet op het allerhoogste niveau gespeeld, maar hij is wel bij allerlei topcoaches langs geweest om van ze te leren, blijft cursussen volgen, is er vaak bij op de Tour en heeft kennis van de nieuwste ontwikkelingen.”
Haase: “Veel tennisleraren halen hun diploma, gaan lesgeven en stoppen met leren. Dat diploma moet het begin zijn. Je moet jezelf als leraar voortdurend blijven verbeteren, de sport staat ook niet stil. Het is net als met een arts, die na zijn opleiding ook cursussen moet blijven volgen en punten halen om zijn werk goed te kunnen doen. De KNLTB (tennisbond) zet daar nu gelukkig ook op in.”
Luiten: “Golfleraren of -coaches benaderen spelers vaak allemaal hetzelfde, dat werkt niet. Het moet veel individueler. Kijk naar de swings van alle topspelers, er is er niet één hetzelfde.”
Haase: “Ik weet weinig van golf, maar ik vergelijk de golfswing even met de service in tennis. Richard Krajicek had een geweldige service. Maar niemand serveert zoals Richard. Sterker, er zijn geen twee services in de wereld exact hetzelfde. Dat betekent dat de perfecte service niet bestaat, als tennisser moet je uitvinden wat voor jou de beste manier is.”
Luiten: “Een goede coach is heel belangrijk maar je moet veel dingen vooral ook zelf ontdekken. Phil geeft tijdens een training soms wel tien aanwijzingen, het is aan mij om te filteren, de dingen eruit pikken die voor mij werken en de rest negeren. Dat vermogen is ook een kwaliteit.”
Robin, jij traint af en toe met Roger Federer. Hoe is dat?
Haase: “Vorig jaar speelden we een trainingspartij in Shanghai. Ik was best goed maar Roger had zo’n dag dat alles lukte, echt extreem. Na weer een belachelijk mooi punt stond hij met zijn rug naar me toe en ik wist dat hij aan het lachen was. Ik praat altijd Duits met hem (Haase heeft een Duitse vader) en riep: Hörst du auf mit lachen! We kunnen het heel goed vinden, Roger noemt mij een vriend. Ik leer veel van hem, maar hij vraagt mij ook dingen, is oprecht geïnteresseerd. Roger is een groot sportman die door veel mensen terecht op een voetstuk wordt geplaatst maar ik dol hem ook regelmatig en dat vindt hij alleen maar leuk. In een trainingspartij word ik soms vernederd, maar ik kan dan ook genieten van zijn spel want ik besef hoe speciaal het is.”
Luiten: “Dat is het respect dat je als topsporter voor een collega hebt. Als ik Rory McIlroy een driver zie slaan, weet ik hoe ongelooflijk goed dat is. Bepaalde jongens hebben gewoon extra kwaliteiten. Tiger in zijn toptijd, als je zelf op topniveau speelt snap je pas echt hoe bizar goed hij was. Sommig ballen die hij sloeg doet niemand hem na. Daarom is het respect van de spelers voor Tiger ook zo groot. Als Tiger de players lounge in komt, zie je iedereen kijken, wordt het stil. Dat gebeurt bij geen enkele andere speler.”
Haase: “Federer precies hetzelfde. Als Nadal binnenloopt, gebeurt er ook wel iets, maar bij Roger is het respect nog groter. Spelers stappen ook niet zomaar op hem af.”
De pers
Haase en Luiten spelen allebei al meer dan tien jaar op internationaal topniveau. Toch lijkt de beste golfer van ons land in de media en bij het grote publiek veel meer waardering te krijgen dan onze beste tennisser. Haase weet wel hoe dat komt. “Ik word vergeleken met Nederlandse tennissers die beter hebben gepresteerd, Tom Okker, Richard Krajicek, de generatie Siemerink, Haarhuis. Toen ik net op de ATP Tour kwam, steeg ik op de wereldranglijst van 1000 naar 700 naar 400 en snel door naar 50. De verwachting was dat ik vervolgens zou doorstoten naar de top 20 maar dat gebeurde niet. In de ogen van veel mensen en zeker ook de media heb ik de belofte niet ingelost.”
Luiten: “Robin steeds vergelijken met zijn voorgangers is zinloos, het is ook appels en peren. Tennis is enorm veranderd, het niveau is nu veel hoger dan toen Krajicek Wimbledon won. Ik heb zes toernooien gewonnen op de Tour, wat zeker voor een Nederlandse golfer best goed is. Maar als je Joost Luiten gaat vergelijken met Tiger Woods, stelt wat ik heb gepresteerd niets voor.”
Haase: “Bij mij is er trouwens wel een omslag gekomen, ik verbaas me er tegenwoordig soms over hoe positief er wordt geschreven. Die verandering komt ook door mijn gedrag, ik heb echt geprobeerd kritisch naar mezelf te kijken en dingen te veranderen.”
Luiten: “Ging je vroeger te veel in tegen de pers?”
Haase: “Soms wel. Ik kreeg vaak dezelfde voorspelbare vragen of ik werd een bepaalde hoek in gedreven. Krijg je een vraag, geef je eerlijk antwoord. Maar dat bevalt de journalist niet dus stelt hij de vraag net even anders in de hoop het antwoord te krijgen wat hij wél wil horen. Dan denk ik: schrijf een column, kun je schrijven over mij wat je wilt, heb ik totaal geen moeite mee, maar ga mijn tijd niet verdoen. Ik liet mijn ergernis dan wel eens blijken.”
Luiten: “Heb je daardoor veel gedoe met de pers gehad?”
Haase: “In een bepaalde periode wel. Schreeuwen, mijn emoties uiten op de baan, deed mijn imago ook geen goed. Toen de prestaties wat minder werden, begon het afkraken in de pers.”
Luiten: “Je frustraties afreageren in de baan is niet altijd goed, maar het is ook menselijk. Ik heb al aardig wat boetes gehad op de Tour.”
Waar moeten we dan aan denken?
Luiten: “Een stuk of twintig, dertig boetes, alles bij elkaar toch wel duizenden euro’s. Hoeveel boetes heb jij gehad, Robin?”
Haase: “Nul.”
Luiten: “Nul boetes?! Dat kan echt niet Robin, daar moet je wat aan doen.”
Haase: “Als je een racket breekt in een grandslamtoernooi, krijg je direct een boete, maar in de normale ATP-toernooien krijg je eerst een waarschuwing. Ik ben nooit verder gekomen dan waarschuwingen.”
Onbewust ga je dan toch je gedrag aanpassen
Luiten: “Toen ik won in Wales (in 2014), sloeg ik mijn drive op de laatste hole ver naar rechts de diepe rommel in. Ik riep heel hard fuck! Dat was live op tv, knippen konden ze dus niet. Dan krijg je een boete. Ik laat me ook nu nog wel eens gaan, onlangs heb ik nog een putter gebroken in België. Daar komt dan veel kritiek op, maar soms moet de frustratie er gewoon uit. Ik probeer me wel meer in te houden. Je hebt met sponsors te maken, wilt geen slechte naam krijgen en je weet dat er vaak camera’s op je gericht staan. Onbewust ga je dan toch je gedrag aanpassen terwijl dat voor je spel misschien helemaal niet goed is.”
Haase: “Ik vierde op een bepaald moment belangrijke punten heel uitbundig, niet bewust, het kwam gewoon uit mezelf. Mijn toenmalige coach zei dat ik dat beter kon laten want het zou te veel energie kosten. De media gingen er ook negatief over schrijven en ik liet me beïnvloeden, ging met de handrem erop spelen. Maar ik krijg juist energie van een punt vieren, come on! roepen, een keer een racket op de grond gooien, dat heb ik nodig om tot mijn beste tennis te komen. Ik durf emoties nu weer meer te tonen, maar nog steeds worstel ik er af en toe mee.”
Luiten: “Ik heb geleerd me weinig aan te trekken van anderen. Ik krijg soms e-mails waarin ik compleet word afgezeken, Joost Luiten je bent een ongelooflijke prutser die er niets van kan, een schande voor de golfsport. Ik moet daar vooral om lachen.”
Haase: “De beste reactie op dat soort berichten is dank voor je support.”
Luiten: “Ja. Ik geef vaak een duimpje omhoog, zijn ze uitgeluld.”
Haase: “Maar zoals ik eerder zei, sinds een jaar of anderhalf krijg ik vooral positieve reacties, ook in de pers. Ik denk dat de waardering groeit omdat ik het als enige Nederlandse tennisser al best lang volhoud op topniveau.”
Luiten: “Nederland is een klein land en tennis en golf zijn wereldsporten. Om je te handhaven op topniveau is niet zo makkelijk, misschien dat mensen dat gaan inzien.”
Wat zijn jullie doelen?
Haase: “Ik was 33ste van de wereld, dat wil ik nog een keer verbeteren.”
Luiten: “Top 25 van de wereld is een doel voor de komende jaren. Ik ben nummer 28 geweest, dat geeft aan dat het mogelijk is. Ik moet dan wel beter presteren in de grote toernooien.”
Haase: “Hoe hoger je staat op de wereldranglijst, hoe gunstiger je loting in de grote toernooien. Als dan een keer een wereldtopper in jouw kant van het schema vroeg wordt uitgeschakeld, krijg je op papier makkelijkere tegenstanders. Het moet soms ook meezitten.”
Luiten: “Ik heb vijfde gestaan in het US Open na drie dagen, top tien na twee dagen in het Brits Open, ook in de majors kan ik een keer meedoen om de overwinning, als alles samenvalt.”
Er zijn flink wat overeenkomsten in jullie carrières maar ook een paar grote verschillen: Career money: Joost Luiten ruim tien miljoen euro, Robin Haase ruim vijf miljoen euro…
Luiten: “Dat is een aardig verschil maar Robin kan me de komende jaren nog inhalen, natuurlijk. Ik denk dat er in golf in de breedte wel meer te verdienen valt dan in tennis.”
Haase: “Een jaar of vijf teruglas ik dat er in tennis dertig spelers een miljoen dollar of meer in een jaar hadden verdiend, en in golf, met die diverse Tours, 330 spelers. Dat verschil zal nu niet kleiner zijn. In golf zit, zeker in de VS, veel meer geld.”
Luiten: “De top 250 van de wereld in golf kan er heel goed van leven.”
Haase: “De nummer 250 in tennis verdient nauwelijks iets.”
Joost is al financieel onafhankelijk, ga jij dat ook redden Robin?
Luiten: “Hoho, hoezo financieel onafhankelijk, ik heb ook veel onkosten hoor…”
Haase: “Als ik nog een paar jaar zo doorga, moet dat wel goed komen, zeker als ik verstandig blijf investeren.”
Tot slot, hoe golft Robin Haase en hoe tennist Joost Luiten?
Haase: “Ik golf heel weinig, een paar keer per jaar maar, meestal tijdens toernooien in Amerika. Ik vind het wel heel leuk. Aan het einde van dit jaar ga ik mijn eerste serieuze golfset kopen, laat ik clubs op maat maken, dan hoop ik ook wat vaker te gaan spelen.”
Luiten: “Ik heb in het verleden regelmatig getennist, maar nu trek ik het niet meer vanwege die slijmbeursontsteking in mijn schouder. Ik vind het ook te riskant, voor je het weet verzwik je een enkel of erger. Skiën doe ik om die reden ook niet meer. Ik moet sowieso zuinig zijn op dat lichaam van mij.”
Dit is een verkorte versie van het dubbelinterview met Robin Haase en Joost Luiten dat in het magazine GOLF.NL augustus 2018 is verschenen.
Laatste nieuws
